Extra 3 (Zawgyi)

3.4K 68 1
                                    

"ေမာင္အရင္ေရခ်ိဳးႏွင့္မယ္"

ကားေပၚကဆင္းတာႏွင့္ တစ္ခါတည္းတန္းေျပာလာသည့္ ေမာင္က ေလဝင္ေစရင္ အက်ႌရင္ဘတ္ကို တဖ်ပ္ဖ်ပ္လႈပ္ခါကာ အေတာ္ပူေနပုံရသည္။

ညေနေစာင္းပင္ ျဖစ္လင့္ကစား အပူ႐ွိန္ကမေလ်ာ့။ မနက္အလုပ္သြားထဲက ေမာင့္ကားအဲကြန္းပ်က္ေနတာျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေယာက္လုံးအလုပ္ေနာက္က်ေနတာနဲ႔ ကားမလဲေတာ့ဘဲ ျမန္ျမန္ထြက္လာခဲ့ၾကတာ။ ေ႐ႊေပၚျမတင္ သူေဌးသားေလးေမာင္က အပူဒဏ္လုံးဝမခံႏိုင္ေပ။ အေအးကလည္းႀကိဳက္မွႀကိဳက္။

ဒါၾကေတာ့ ေခါင္ရန္းႏွင့္ေမာင္က ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္သြား၏။ ေခါင္ရန္းက အေအးမႀကိဳက္သူပင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ရည္းစားဘဝထဲက ေမာင္နဲ႔အျပင္သြားတိုင္း အဲကြန္းကို အေနေတာ္သာဖြင့္ထားၿပီး ကားထဲအေအးဓာတ္‌ေလးရလာၿပီဆိုရင္ ေခါင္ရန္းကိုငဲ့ၿပီး ေမာင္ကျပန္ပိတ္သည္။

"ခ်က္ခ်င္းမခ်ိဳးနဲ႔ ခဏနားၿပီးမွခ်ိဳး"

"ေပါင္ေပါင္းကလည္း ေမာင္ပူေနၿပီကို"

"မရဘူး၊ က်န္းမာေရးအတြက္ေျပာေနတာ ခဏေလးေစာင့္ရတာဘာျဖစ္လို႔လဲ"

"ေပါင္ေပါင္းကလည္း..ေမာင္က..."

"သား"

ေခၚသံႏွင့္အတူ အနားေရာက္လာသည့္ ေမာင့္မာမီေၾကာင့္ ေခါင္ရန္းေရာ ေမာင္ပါ လွမ္းၾကည့္လိုက္၏။ ေခါင္ရန္းတို႔႐ွိရာဆီေလွ်ာက္‌လာသည္မွာ အန္တီတစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္၊ ေဘးတြင္လည္း သက္လတ္ပိုင္းအ႐ြယ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ပါပါသည္။

"မာမီ.."

"သားတို႔ဒီေန႔ျပန္လာတာ ေနာက္က်လိုက္တာ"

"ဟုတ္တယ္ မာမီ၊ သားအေရးတႀကီးအလုပ္ေပၚလာတာနဲ႔ ေပါင္ေပါင္းကိုသြားႀကိဳတာေနာက္က်သြားတာ"

"ဪ..ဒါနဲ႔ သားတို႔ကိုမိတ္ဆက္ေပးရဦးမယ္၊ ဒါက ဥမၼာတင္တဲ့..ဒီေန႔ကစၿပီးအိမ္မွာေနလိမ့္မယ္"

ေယာက်ာ္းသားႏွစ္ေယာက္႐ွိတဲ့ အိမ္ျဖစ္တာအျပင္ ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္လည္းမဟုတ္တဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးကို အိမ္ေပၚေခၚထားမယ္ဆိုတာမလို႔ လက္႐ုံး မ်က္ခုံးေတြတြန္႔ခ်ိဳးလိုက္၏။ ဘယ္သူစိမ္းကိုမွ မယုံၾကည္ရဲတဲ့စိတ္အခံကလည္း သူ႕တြင္ျဖစ္တည္လာခဲ့တာၾကာၿပီေလ။

သခင်ကြင်လျှင် ပန်တော်မူ (𝑪𝒐𝒎𝒑𝒍𝒆𝒕𝒆)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora