Extra 6 (Zawgyi)

3.2K 81 1
                                    

"ေပါင္ေပါင္း ဒီမွာၾကည့္စမ္း"

႐ုံးပိတ္ရက္မလို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံးအနားယူေနတုန္း မွာထားသည့္ပစၥည္းေရာက္လာသည္ဟု ေမာင့္ဆီဖုန္းလာတာမလို႔ ေအာက္ဆင္းသြားသည့္ ေမာင့္လက္ထဲတြင္ အခုေတာ့ ခပ္ေသးေသးဘူးတစ္ခုပါလာ၏။

ကုတင္ေပၚလွဲကာ ဖုန္းၾကည့္ေနရင္းကေန ေခါင္ရန္း ေမာင့္ဆီအၾကည့္ပို႔လိုက္၏။ ေမာင္ကေတာ့ သူ႕ဘာသာသူလည္းေျပာကာ ကုတင္ေပၚသို႔တက္လာၿပီျဖစ္၏။

"ေမာင္မွာထားတာ ၾကာလွၿပီကို အခုမွရတယ္၊ ေနာက္တစ္ခါ အဲ့ဆိုင္ကိုမအပ္ဘူး"

"ဘာႀကီးလဲ"

"သိရမွာေပါ့"

ေမာင္က ေခါင္ရန္းအေျပာကို ခပ္ျပဳံးျပဳံးျဖင့္ေျဖကာ ဘူးေပၚ႐ွိစကၠဴေတြကို စိတ္မ႐ွည္သလိုႏွင့္ စုတ္ၿဖဲပစ္လိုက္၏။

ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ေငြေရာင္ဘူးေလးထြက္ေပၚလာသည္အထိ ေခါင္ရန္းစိတ္သိပ္မလႈပ္႐ွားေသးေပ။ ေမာင့္ကိုအာ႐ုံစိုက္သည့္အေနျဖင့္ ဖုန္းကိုမၾကည့္ေတာ့ေသာ္လည္း ပစၥည္းအေပၚကိုေတာ့ သိပ္စိတ္မဝင္စားေပ။

"ဒါ ဒါ့...ဒီမွာ"

ေမာင့္လက္ထဲပါလာသည္က ခပ္ေသးေသး Resin အျပားေလးတစ္ခု။ Keychain လို႔ဆိုရေအာင္လည္း သံကြင္းဘာညာမပါတာမလို႔ ဒီအတိုင္းအျပားပဲေခၚရမွာေပါ့။ ဒီဟာေလးတစ္ခုရတာကို ေမာင္က ဘာလို႔မ်ားအရမ္းေပ်ာ္ေနပုံေပါက္ေနရတာလဲ။

အၾကည္ေရာင္ထဲမွာမွ ေ႐ႊေရာင္အမႈန္ေလးေတြေရာစပ္ေနေသာဟာ‌ေလးက ႐ိုး႐ိုးေလးနဲ႔လွေတာ့လွသည္။ မေသမခ်ာနဲ႔ ျမင္လိုက္ရတဲ့အရာေၾကာင့္ ေခါင္ရန္းဖုန္းကိုလက္ထဲက ခ်လိုက္ကာ ေမာင့္ေ႐ွ႕လက္ျဖန္႔ေတာ့ ေမာင္က အလိုက္သိစြာျဖင့္ ေခါင္ရန္းလက္ထဲထည့္ေပး၏။

လက္ထဲေရာက္လာသည့္ဟာေလးကိုေသခ်ာကိုင္တြယ္ၾကည့္ရင္း ေခါင္ရန္းမွာ တအံ့တဩျဖစ္သြားရ၏။

"ေမာင့္..ဒီ..ဒီထဲကဟာက.."

"ေပါင္ေပါင္းရဲ႕ လက္သည္းစေလးေတြေလ"

"ဟမ္"

မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေတြးေပမဲ့ တကယ္ႀကီးျဖစ္ေနတဲ့အခါ ေခါင္ရန္းမွာ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ။ ေမာင္ကေတာ့ ခပ္ျပဳံးျပဳံးျဖင့္

သခင်ကြင်လျှင် ပန်တော်မူ (𝑪𝒐𝒎𝒑𝒍𝒆𝒕𝒆)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang