Extra 12
"ပေါင်ပေါင်း မနက်ဖြန်ကျရင် ဆေးခန်းပြရမဲ့ ရက်ချိန်းနော်"
"အွန်း ဟုတ်တယ်၊ မင်းမနက်ဖြန် ပွဲတစ်ခုတက်စရာရှိတယ်ဆို"
"မောင် ကိုဇွဲကိုပဲလွှတ်လိုက်တော့မလို့"
မောင့်စကားကြောင့် ခေါင်ရန်း မောင်နွှာပေးထားတဲ့ ဖရုံစေ့ထိုင်စားနေရင်းကနေ မောင့်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်၏။
"ပွဲက အရေးကြီးတယ်ဆို"
"အရေးကြီးတယ်ဆိုပေမဲ့ မောင်မသွားမဖြစ်တော့မဟုတ်ပါဘူး၊ ကိုဇွဲသွားရုံလောက်ဆို ရပါတယ်။ လာဖိတ်တာကို မငြင်းကောင်းလို့ လက်ခံလိုက်ပေမဲ့ အစထဲက မောင်ကိုယ်တိုင်တက်ဖို့အစီအစဉ်မရှိဘူး"
"ဘယ်လိုဖြစ်ရမှာလဲ၊ မောင့် ဗိုက်ကလေးဆေးခန်းပြရမဲ့ရက်တွေကို မောင်ကအလွတ်ရနေတေယ့ သူတိူ့ဖိတ်ထဲက အဲ့နေ့မဖြစ်ဘူးဆိုတာ တစ်ခါတည်းတွေးပြီးသား"
"မောင်ကလည်း တစ်ခါတလေကို ယုမေနဲ့ဖြစ်ဖြစ်၊ မာမီနဲ့ဖြစ်ဖြစ်သွားလိုက်လည်းရပါတယ်"
"မရပါဘူး ပေါင်ပေါင်းဗိုက်လေးက ၅လထဲရောက်နေပြီ။ မောင်မပါဘဲနဲ့ စိတ်မချပါဘူး"
ပြောမနိုင်တဲ့ မောင့်ကို ခေါင်ရန်း ဘာမှဆက်မပြောလိုတော့။ ကလောမှာ ဟိုတယ်ကို လက်လွှဲထားတဲ့ ကိုဇွဲကိုတောင် ဒီကိုပြန်ခေါ်ပြီး ဒီကအလုပ်တွေလုပ်ခိုင်းနေတာပဲကြည့်တော့။
ခေါင်ရန်း ကိုယ်ဝန် ၇လလောက်ကျရင် မောင်က ခေါင်ရန်းအနားပဲနေတော့မှာမလို့ အခုထဲက ကိုဇွဲကို ဒီကအလုပ်တွေနဲ့ စိမ်းမနေအောင် တစ်ပတ်နှစ်ရက်လောက် ကလောကနေ ဒီကိုလှမ်းခေါ်ကာ အလုပ်ကိစ္စတွေကို အချိတ်အဆက်မိအောင်လုပ်ခိုင်းနေတာဖြစ်သည်။
"ကိုကြီးတို့ထမင်းမစားကြသေးဘူးလား"
အခန်းထဲက ထွက်လာတဲ့ ယုမေက လှမ်းမေးတော့ မောင်က စာရင်းတွေလုပ်နေရာကနေ နာရီကိုလှမ်းကြည့်လိုက်ကာ
"ဟုတ်သားပဲ၊ နောက်တောင်ကျတော့မယ်။ ပေါင်ပေါင်းဗိုက်ဆာပြီလား"
"မဆာသေးဘူး၊ မင်းတို့ မောင်နှမအရင်စားနှင့်ကြ"
"မဆာလို့မရဘူး၊ အချိန်မှန်စားရမှာ။ လာ ထ"
YOU ARE READING
သခင်ကြင်လျှင် ပန်တော်မူ (𝑪𝒐𝒎𝒑𝒍𝒆𝒕𝒆)
Romanceမြွေက သွေးအေး သတ္တဝါလို့ပြောရင် ခင်ဗျားပုံပြပြီးငြင်းခဲ့ရဦးမယ်။ တကယ်ပဲ ကိုယ့်ချစ်သူအပေါ် သွေးအေးချက်က လက်လန်တယ် (Normal ကနေ Version ပြောင်း၊ အခန်းသစ်ထပ်ထည့်ပြီးရေးထားတာမလို့ အဆင်ပြေမှဖတ်ပေးပါနော်)
