❀သခင္ၾကင္လွ်င္ ပန္ေတာ္မူ❀ အခန္း (၃)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"အေဖ"
ရင္းႏွီးေနသည့္ ေခၚသံေၾကာင့္ အကုန္လုံး ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခပ္တည္တည္မ်က္ႏွာထားႏွင့္ ရပ္ေနသည့္ ခြင္း။ အေဖမွလြဲ၍ အကုန္လုံးမ်က္ႏွာပ်က္သြားၾကသည္ကို ခြင္းသတိထားမိလိုက္၏။
ဒါကလည္း ဆန္းၾကယ္သည့္ကိစၥေတာ့မဟုတ္။ အဘြားအပါအဝင္ အကုန္လုံးက လက္႐ုံးသခင္ကိုပဲ ေသြးသားလို႔ သတ္မွတ္ထားၾကသည္မဟုတ္လား။
"ေဟ သား ဒီကိုဘယ္လိုလုပ္ေရာက္လာတာလဲ၊ သားအေမေရာ"
"အေမမပါဘူး အေဖ၊ သားပဲလာတာ.."
ခြင္းအေဖ့ကိုေျပာေနရင္းက သူ႕ကို ၾကည့္မေနသည့္ အဘြားဘက္လွည့္ကာ
"အဘြား ေနေကာင္းရဲ႕လား"
"စကားေျပာ ဆင္ျခင္ပါ ေလဟုန္ခြင္း၊ ဒီမွာ သတင္းေထာက္ေတြ အမ်ားႀကီး႐ွိတယ္။ မင္း နဲ႔ သခင့္အေၾကာင္းသိသြားလို႔မျဖစ္ဘူး"
ေမးခြန္းႏွင့္ လားလားမွမဆိုင္သည့္ အေျဖေပးလိုက္သည့္ အဘြားေၾကာင့္ ခြင္းရင္ထဲဆစ္ခနဲ။
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္ သတိထားပါ့မယ္
ခြင့္ျပဳပါဦး"
ရင္ထဲက ဝမ္းနည္းစိတ္ေရာ သိမ္ငယ္စိတ္ပါေပါင္းၿပီး သူ႕မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လုံးနီရဲကာ ထိုေနရာက အားတင္းရင္း ထြက္လာလိုက္သည္။ ေျမးခ်င္းအတူတူ သူက ဘာလို႔ အႏွိမ္ခံျဖစ္ေနရတာလဲ။ ဘာေၾကာင့္ လက္႐ုံးကိုပဲ အေလးထားၾကတာလဲ။
"သား.."
"ျပန္ထိုင္"
"ေမေမ"
"ငါ မင္းကို ျပန္ထိုင္လို႔ ေျပာေနတယ္ေနာ္ မင္းျမတ္သခင္"
"ထိုင္လိုက္ပါ အစ္ကိုႀကီးရယ္၊ ေမေမေသြးတိုးေနလိမ့္မယ္"
ဦးမင္းျမတ္သခင္ သားျဖစ္သူေနာက္ လိုက္သြားခ်င္ေပမဲ့လည္း အေမ့ကိုမလြန္ဆန္ႏိုင္သူျဖစ္ကာ ညီမကလည္းတားေနသည္မို႔ ျပန္ထိုင္လိုက္ရ၏။ သို႔ေသာ္လည္း စိတ္ေတြက သားဆီသာ ပါသြားသည္။
သား စိတ္မေကာင္းအရမ္းျဖစ္ေနေတာ့မွာ သူသိသည္။ ေမေမ့တြင္ ပန္းျမတ္သခင္ႏွင့္ မင္းျမတ္သခင္ ဆိုသည့္ သူတို႔ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္သာ႐ွိၿပီး ေျမးခ်င္းအတူတူအၿမဲခြဲျခားဆက္ဆံခံရေသာ ကိုယ့္သားအတြက္စိတ္မေကာင္းေခ်။
YOU ARE READING
သခင်ကြင်လျှင် ပန်တော်မူ (𝑪𝒐𝒎𝒑𝒍𝒆𝒕𝒆)
Romanceမြွေက သွေးအေး သတ္တဝါလို့ပြောရင် ခင်ဗျားပုံပြပြီးငြင်းခဲ့ရဦးမယ်။ တကယ်ပဲ ကိုယ့်ချစ်သူအပေါ် သွေးအေးချက်က လက်လန်တယ် (Normal ကနေ Version ပြောင်း၊ အခန်းသစ်ထပ်ထည့်ပြီးရေးထားတာမလို့ အဆင်ပြေမှဖတ်ပေးပါနော်)
