❀သခင္ၾကင္လွ်င္ ပန္ေတာ္မူ❀ အခန္း (၄၁)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ဟင္.."
"....."
"ေမာင္ ဘာေျပာလိုက္တာ"
"အိမ္ထဲဝင္ၾကရေအာင္"
ဘာေျပာလိုက္တယ္ဆိုတာမေျဖေသးဘဲ အိမ္ထဲကိုအတင္းဝင္ခိုင္းေနသည့္ ေမာင္က တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုပင္။ ေခါင္ရန္းမ်ား နားၾကားလြဲလိုက္တာလား။ ေမာင္က လက္ထပ္ၾကရေအာင္လို႔ေျပာလိုက္တာမဟုတ္ဘူးလား။
ဧည့္ခန္းမွာတင္ေခါင္ရန္း၏လြယ္အိတ္ကိုထားခဲ့ၿပီး ထမင္းစားခန္းထဲသို႔ ေမာင္ႏွင့္အတူျပန္ဝင္ခဲ့ၾက၏။ ေမာင့္အတြက္ဆိုၿပီးေၾကာ္ေပးထားသည့္ ၾကက္သားေၾကာ္ကအခုေတာ့ ေခါင္ရန္းအတြက္ျဖစ္သြားသည္။
ခုနထဲက စကားကိုဟိုေျပာဒီေျပာလုပ္ေနသည့္ေမာင္က လက္ထပ္ရေအာင္ဆိုသည့္အေၾကာင္းဆီသို႔ စကားဦးပင္မသမ္းလာ။ ေမာင္ကမေျပာေတာ့ ကိုယ္ကလည္း အတင္းလိုက္ေမးေနလို႔အဆင္မေျပ။
စားၿပီးေသာက္ၿပီးေတာ့လည္း ဗိုက္ေခ်ာင္ေအာင္ဆိုၿပီး ျခံထဲဆင္းလမ္းေလွ်ာက္ၾကေသးသည္။ အစစအရာရာအဆင္ေျပေနေပမဲ့ ျပႆနာက အိပ္ဖို႔စီစဥ္သည့္အခ်ိန္မွာစသည္။
ေမာင့္အိမ္ေလးက အိပ္ခန္းတစ္ခန္းပဲ႐ွိတာမလို႔ တိုင္ပတ္သည္။ အိမ္ကႏွစ္ထပ္ေပမဲ့ အေပၚထပ္က အမိုးမ႐ွိဘဲ ဒီအတိုင္း ဟာလာဟင္းလင္းႀကီးျဖစ္ၿပီး ပန္းပင္ေတြသာစိုက္ပ်ိဳးထားသည္မလို႔ ဘယ္လိုမွေနဖို႔အဆင္မေျပ။
"ေမာင္အျပင္မွာအိပ္လိုက္မယ္"
"မဟုတ္တာ မင္းမွေနမေကာင္းတာကို"
ၿငိမ္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ႀကီးကိုၾကည့္ေနသည့္ ေခါင္ရန္းေၾကာင့္ ေမာင္က အထင္လြဲသြားပုံရတာမလို႔ ေခါင္ရန္းမွာျပန္ေျပာရသည္။
"ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးက ေယာက်ာ္းေလးေတြပဲ ဥစၥာ၊ အတူ..အတူအိပ္လို႔ရပါတယ္"
"ေပါင္ေပါင္းအဆင္ေျပလို႔လား"
"မေျပစရာေရာ ဘာ႐ွိလဲ။ လာပါ အိပ္မယ္"
ေခါင္ရန္း ခပ္ေပါ့ေပါ့ေျပာကာ ကုတင္ေပၚအရင္တက္လိုက္ေပမဲ့ စိတ္လႈပ္႐ွားေနတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သာအသိဆုံးပင္။ ေမာင္က ဘာမွမေျပာဘဲ ဒီအတိုင္းရပ္ၾကည့္ေနၿပီးမွ
YOU ARE READING
သခင်ကြင်လျှင် ပန်တော်မူ (𝑪𝒐𝒎𝒑𝒍𝒆𝒕𝒆)
Romanceမြွေက သွေးအေး သတ္တဝါလို့ပြောရင် ခင်ဗျားပုံပြပြီးငြင်းခဲ့ရဦးမယ်။ တကယ်ပဲ ကိုယ့်ချစ်သူအပေါ် သွေးအေးချက်က လက်လန်တယ် (Normal ကနေ Version ပြောင်း၊ အခန်းသစ်ထပ်ထည့်ပြီးရေးထားတာမလို့ အဆင်ပြေမှဖတ်ပေးပါနော်)
