❀သခင္ၾကင္လွ်င္ ပန္ေတာ္မူ❀ အခန္း (၅၁)
(ဇာတ္သိမ္းပိုင္း)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ေမေမက အလယ္မွာအိပ္"
ညဝတ္အက်ႌအျဖဴႏွင့္ ငယ္ေလးက ေမေမ့ကို ကုတင္အလယ္သို႔တိုးခိုင္း၏။ မနက္ျဖန္ လက္ထပ္ရေတာ့မွာမလို႔ ေခါင္ရန္းေတာ္႐ုံနဲ႔အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ျဖစ္ေနတုန္း တံခါးလာေခါက္လာမလို႔ ဖြင့္ေပးေတာ့ ငယ္ေလးျဖစ္ေနသည္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း ေခါင္းအံဳးပိုက္ထားၿပီး ေခါင္ရန္းကိုပါ အတင္းအခန္းထဲကဆြဲထုတ္ကာ ေမေမ့အခန္းဆီသို႔ေရာက္လာၾကျခင္းသာ။
"လာေလ ကိုႀကီးက ဒီဘက္မွာအိပ္၊ ငယ္ေလးက ဟိုဘက္မွာအိပ္မယ္။ ေမေမ့ကိုအလယ္ထားၿပီးဖက္အိပ္မယ္။ လာပါဆို"
ဒီအတိုင္းရပ္ေနေသးသည့္ ေခါင္ရန္းကို ငယ္ေလးက လက္ကေနဆြဲက ေမေမ့ေဘးတြင္အိပ္ေစ၏။ ေမေမနဲ႔ခြဲအိပ္ခဲ့တာ ဟိုးငယ္စဥ္ကတည္းကမလို႔ ေခါင္ရန္းအခုလိုက်မေနတတ္ျဖစ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ ငယ္ေလးကေတာ့ ေမေမ့ကိုသိုင္းဖက္ထားရင္း ရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္ေနသည္။
"အား ေႏြးလိုက္တာ၊ ေမေမ့ကိုဖက္မအိပ္ရတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ"
"ဒီကေလးကေတာ့.."
ေမေမက ဒီအတိုင္းခပ္ျပဳံးျပဳံးေရ႐ြတ္ရင္း ငယ္ေလးေခါင္းကိုပြတ္သပ္ေပးေန၏။ ေခါင္ရန္းလည္း ငယ္ေလးလိုပင္ ေမေမ့ကိုဖက္ထားရင္း ရင္ခြင္ထဲေခါင္းတိုးလိုက္၏။
"ေဟာ သားႀကီးေရာလား"
"သားကိုလည္း ေခါင္းပြတ္ေပး ေမေမ"
ေခါင္ရန္းေတာင္းဆိုေတာ့ ေမေမ့လက္ေႏြးေႏြးေတြက ေခါင္ရန္းဆံပင္တိုေတြၾကားထဲေရာက္လာသည္။
"ဟင္း ဒီကေလးေတြကေတာ့ကြယ္..။ ေျပာပါဦး ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ေရာက္လာၾကတာလဲ"
"သားကို ငယ္ေလးလာေခၚတာေလ၊ ေမေမ့သမီးကို ေမးၾကည့္"
"ကိုႀကီးေနာ္၊ ငယ္ေလးက ကိုႀကီး သူမ်ားအိမ္ကလူမျဖစ္ခင္ မိသားစုနဲ႔အတူအိပ္ရပါေစဆိုၿပီး လာေခၚတာကို ဟြန္႔"
ငယ္ေလးက ဒီအတိုင္းေျပာလိုက္တယ္ဆိုေပမဲ့ ေခါင္ရန္းရင္ထဲဆို႔နင့္သြားရသည္။ မနက္ျဖန္ဆို သူငယ္ငယ္ေလးထဲကေနခဲ့သည့္ အိမ္ေလးကေနထြက္သြားရေတာ့မယ္။ ၿပီးေတာ့ ေမေမ့ရင္ေငြ႕ကေရာ..။
ESTÁS LEYENDO
သခင်ကြင်လျှင် ပန်တော်မူ (𝑪𝒐𝒎𝒑𝒍𝒆𝒕𝒆)
Romanceမြွေက သွေးအေး သတ္တဝါလို့ပြောရင် ခင်ဗျားပုံပြပြီးငြင်းခဲ့ရဦးမယ်။ တကယ်ပဲ ကိုယ့်ချစ်သူအပေါ် သွေးအေးချက်က လက်လန်တယ် (Normal ကနေ Version ပြောင်း၊ အခန်းသစ်ထပ်ထည့်ပြီးရေးထားတာမလို့ အဆင်ပြေမှဖတ်ပေးပါနော်)
