37 (Zawgyi)

4.6K 130 2
                                    

❀သခင္ၾကင္လွ်င္ ပန္ေတာ္မူ❀  အခန္း (၃၇)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ring>>>Ring
လက္႐ုံး အိပ္ေနရင္း ျမည္လာသည့္ ဖုန္းေခၚသံေၾကာင့္ ႏိုးသြားရသည္။ ဒီအခ်ိန္ႀကီးမွ ဖုန္းထေခၚတာမလို႔ စိတ္လည္းတိုသြားရသည္။

တစ္ေနကုန္ပင္ပန္းထားရသည့္အျပင္ ဟိုတယ္အတြင္းပိုင္းအလွဆင္ရန္အတြက္ ဟိုဟိုဒီဒီလိုက္လံ႐ွာေဖြရင္း အခ်ိန္က ညႏွစ္နာရီထိုးသြားသည္။ ေနာက္ဆုံးမဟန္ႏိုင္ေတာ့တာနဲ႔ အလုပ္စားပြဲေပၚအိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တာပင္။

နံရံကို နာရီကို အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္လွမ္းၾကည့္ေတာ့ သုံးနာရီသာ႐ွိေသးသည္။ ေဘးနားတြင္႐ွိေနသည့္ဖုန္းကို လွမ္းယူၾကည့္လိုက္သည္ႏွင့္ ေတြ႕လိုက္ရသည့္ အညိဳလုံးေလးဆိုသည့္ နာမည္ေၾကာင့္ အိပ္ခ်င္စိတ္ပင္ေပ်ာက္သြားရသည္။ ဒီအခ်ိန္ႀကီးကို ေပါင္ေပါင္းက ဘာလို႔လဲ။

"Hello ေပါင္ေပါင္း ဘာျဖစ္လို႔လဲ"

"ေမာင္.."

ပုံမွန္ထက္ အနည္းငယ္ေဖ်ာ့ေတာ့ေနေသာ အသံေလးေၾကာင့္ စိတ္ထဲ ဘဝင္မက်။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ္ကို ေသခ်ာမတ္ထိုင္လိုက္ရင္း

"အင္း ေမာင္ေလ၊ ေပါင္ေပါင္း ဘာျဖစ္တာလဲ ဒီအခ်ိန္ႀကီး။ အိပ္မေပ်ာ္ဘူးလား"

"မဟုတ္ဘူး တစ္ေရးႏိုးလာတာ"

"ဟုတ္လား၊ ေပါင္ေပါင္း ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ အသံက တစ္မ်ိဳးပဲ"

"ငါအိပ္မက္မက္တယ္"

"အိပ္မက္ဆိုးလား"

"အင္း အရမ္းဆိုးတယ္"

"အဲ့ဒါေၾကာင့္ လန္႔ႏိုးၿပီး ေမာင့္ကို ဖုန္းဆက္လိုက္တာလား"

"ဟုတ္တယ္၊ ေမာင္..."

"ဗ်ာ"

အိပ္ခ်င္စိတ္က ႀကီးစိုးလာကာ မ်က္ခြံေတြက ေလးလံလာေပမဲ့ အညိဳလုံးေလးက အိပ္မက္ဆိုးမက္ၿပီး သူ႕ကို တကူးတက ဖုန္းဆက္တာမလို႔ အိပ္မငိုက္ေစရန္ မ်က္လုံးကို အတင္းျပဴးၿပဲထားရသည္။

"ေမာင္ ငါ့ကို စိတ္ဆိုးေနတာလား"

"ဟင္ ဘာကိုလဲ။ ဘာကိုဆိုးရမွာလဲ ေပါင္ေပါင္းရဲ႕"

သခင်ကြင်လျှင် ပန်တော်မူ (𝑪𝒐𝒎𝒑𝒍𝒆𝒕𝒆)Where stories live. Discover now