Bir sigara yak,dudaklarda kül olsun.
Yalnızlık bir eylül gibi, takvimden dökülüyorsun.
Nefesinin ciğerlerini boğduğu pencerelerde,
Yutkunup,çay ardına çay içiyorsun.
Sen sevgiliden ayrılmak değilsin,yalnızlık
Satır başlarımda dahi,her harfim yalnızdır.
Mürekkebimin tevazusu kadardır,kelimeler.
Ne kadar mütevazi ise,o kadar cümledir ellerimde.
Telefonu masaya koyup da,3 ay çalmaması mı ?
Bayram mesajlarının bile,seninle kalmaması mı ?
Bir kahvenin hatırının,1 ay sonra kalkması mı ?
Yoksa cesedini kendin yıkaman mıdır yalnızlık ?
Kaç aşkı,ceset torbanla sevda çöpüne bıraktın ?
Kaç adam ve kadını,ortada bıraktın ?
Aşk ruhu doyururmuş,neden aç bıraktın ?
Seninle uğraşılmaz yalnızlık,avuçlarımda saçlar bıraktın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şizofren Şair.
RomanceBu cümle, yazmayı öğrendiğimin kanıtıdır. Bu cümleyse, okumaya devam ettiğinin kanıtı. Birlikte, iki kanıtı olan bir suç işleyeceğiz. (-Şizofren Şair-)
