İçi soğuktu.
Kıştı.
Bir sobası, sıcak bir sahlebi yoktu.
Duvarları buz, yatağı ıslak kayaydı.
Gönül nasıl idrak etsindi.
Üşütürdü ayaz onu, rüzgarı sertti.
Ama ölmedi.
Onun içi kordu, yalazdı.
Gönül yanarken, tutunduğu içini hiç ısıtamadı.
Sakindi. Sessizdi. Eteğin altına saklanmış çocuk gibiydi.
Ürkekti.
Soğuyordu etrafı.
Kalmadı kimsesi.
En çokta "seviyorum" diyenleri...
En önce hep onlar terkederdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şizofren Şair.
RomanceBu cümle, yazmayı öğrendiğimin kanıtıdır. Bu cümleyse, okumaya devam ettiğinin kanıtı. Birlikte, iki kanıtı olan bir suç işleyeceğiz. (-Şizofren Şair-)
