Çolaklı'da, oturduğum evin salonundayım.
Karşımda adeta bir hayal görüyorum.
Biliyorum, hayatımın sonbaharındayım
Heyhat! Gülümseyeni, kimdir seçemiyorum.
Gelen Azrail olsa, ben boynuna sarılsam..
Beni dosta götür diye ona yalvarsam.
Hayat bir su olsa ve ben onda ayılsam,
Kabahat benim değil onu sevemiyorum.
Cesedim cansız halde, yere uzanıverse...
İsteyenin olsun dünya! Gördüğüm hep boş tasa.
Öldüğüm gün sevdiklerim uğramasınlar yasa.
Kurtulana ağlanır mı? Artık bilemiyorum..
Ama ne yazık ki; karşımda duran hülya.!
Hakikate kör oldum, gördüklerim hep rüya.
Hasret kaldı gözlerim mezardaki uykuya...
Taşımdaki Gökhan yazısını seviyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şizofren Şair.
RomansaBu cümle, yazmayı öğrendiğimin kanıtıdır. Bu cümleyse, okumaya devam ettiğinin kanıtı. Birlikte, iki kanıtı olan bir suç işleyeceğiz. (-Şizofren Şair-)
