Issızlaşan bir yanı olmalı insanın ...
Sonra sesini dinleyip yankısına sığınmalı...
Yüreğinin duvarlarını yıkana kadar yüksek sesle susmalı...
Konuşmak aşka göre değil !
Gözlerime baksan anlarsın içimde açtığın kuyuları...
Su diye diye başında beklediğim günleri ...
Kim bilir ...
Söylediklerimi yazsam şiir olur ,
Belki de yarattığın şaire aşık olurdun...
Seni yaşatan yüreğimi lime lime etsem bilir misin kıymetini...
Olur mu senin gönlünde bir ederi ?
Yoksa yıldız gibi kayıp giderken gözlerinin önünden...
Ufak bir an mutlu eder mi yangınım.
Aklına gelir miyim yıllar sonra ?
Tebessüm oluşturur muyum ?
İçin az biraz da olsa sızlar mı ?
Keşke demesen de...
Olsaydı yanımda ,
Sarılsaydı,
Sarsaydı,
Solusaydı nefesimi,
Ne çok severdi beni ...
Der mi için ?
Tamam tamam sızlamasın için
Ağlamasın sakın yüreğin...
Gölgesindeyim Cehennemin...
Alınyazım değildin !
Mutlu olmayı hak ettin...
Bu sana sondan bir önceki şiirim...
Küllerim üzerine yağana kadar şairinim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şizofren Şair.
RomanceBu cümle, yazmayı öğrendiğimin kanıtıdır. Bu cümleyse, okumaya devam ettiğinin kanıtı. Birlikte, iki kanıtı olan bir suç işleyeceğiz. (-Şizofren Şair-)
