Şizofren Şair.

Ağlarsın

Hani olur ya uzaktan seversin birini. Sadece bakarak. Gözlerinle, başkalarının kalbiyle veremediği sevgiyi verirsin ona. Sadece bakarsın derler ya hani, işte tam öyle, sadece bakarak seversin. O başkalarına sarılır, başkalarını öper, başkalarıyla gezer ve sen sadece bakarsın. Çok saçma değil mi ? Sen tüm gün onu izliyorken, onun senin varlığından bile haberi yok belki de. Ama vazgeçemezsin bir yandan da. Gözlerin yorulmaz ona bakarken, kenetlenirsin gözlerine. Yorgunluğunu hissedemez olur bedenin, duygularından sadece sevgi çalışır. Diğer tüm duyguları, tüm hisleri siktir edersin beyninden, kalbinden. Ona kötü bir şey olmasını hiç istemezsin. Sevgilisiyle gezer, bakarsın. Sevgilisini öper, bakarsın. Sevgilisine sarılır, bakarsın. Farketmez seni, farkedemez. O da başkasına kenetlenmiş çünkü, ama sen gibi değil. Kimse sen gibi sevemez onu, öyle hissedersin. Platoniksin. Biraz da psikopat. Ama sadece onun için. Yazılar yazarsın gece gündüz, kendi kendine konuşursun. Etrafında birsürü arkadaşın, dostun olabilir ama ne zaman başını yastığa koydun, hava karardı, işte o zaman en yalnız sensin. Sadece bedenen yalnızsın aslında, aklında yine o var. Çıkmıyor çünkü. Rüyalarında o, aklında o, gözlerinin önünde o. Onunla yemek yer, onunla gezersin. Bedenen yanında yoktur, ama silüeti hep aklındadır. Seni çok seviyorum der başkaları ona, sen ise karşısına geçip, bi merhaba bile diyemezsin. Başkalarının seni seviyorumlarına ise gülüp geçersin. Siz mi seviyorsunuz lan ? diye sorarsın. Hep 3. tekilden konuştuk.Şimdi 2 ye geçicem, son satırlarım sevgilim. Karşına birsürü insan çıkacak, bazılarıyla konuşacak, tanışacak, belki sevgili olacaksın. Sana bir çok insan "seni seviyorum" diyecek, o zaman onlara, asla görmediğin beni göster, tekrar düşünsünler sevgilerini.