Hayatın acımasız yanını hep gizli yaşıyoruz, Bazı zamanlar kendimizle baş başa kaldığımız da hele birde yapacak iş bulamadığımız havanında yağdı yağacak şeklindeki karanlık kasvetli anı olursa yüreğimizde bir burukluk acımsı bir hüzün ve bilinçaltı yoklayışları başlar.
İlk önce gençlikteki mücadeleli yıllar kimi gün aşık kimi gün birileri sana aşık içimiz kıpır kıpır ,dünya umurumuzda mı yaşıyoruz ekmek elden su gölden misali kendimizi düşünmemize gerek yok ki anne baba zaten bu işler için hazır.
Sonra okuldaki öğretmen sorunları aslında bu daima sorunlu insanların öğretmen olmasından kaynaklanan sorunlar olmuştur. Ben eğitim için her gün okula gidiyorum babamın dediği gibi büyük adam olacağım ya çoğumuz okuyoruz hatta çok başarılı bir öğrencilik hayatından sonra çok önemli mevkilere geliyoruz lakin büyüyünce anladım ki bizleri hep avutmuşlar,çoğu insan mevkisini almış ,çok da parası var ama adam değil,insanlığı bilmeden insan olmadan adam olunmuyormuş ama bizlere ezberden bir kimlik yüklediler,hatta benim öğrencilik yıllarımda teknolojide çok geriydi.Fakat bizlerin her şeyi öğretmenlerdi, o zamanlar öğretmen karşısında saygılı olmayı prensip edinmiştik,şimdiki çocukların kimseye eyvallah ı yok çünkü gerçekten ruhlarını beslemeden sırf bedene hitap ediyoruz.Bilgisayarları var,dünyadan koparıyor onları.Hele ki nefret ettiğim bir cihaz cep telefonu.Hiç ellerinden düşmüyor,dakika başı mesaj vss.Geçenlere merak ettim kızıma sordum,bu kadar çok ne yazıyorsunuz söylesene dedim,telefonu verdi anne ne merak ediyorsan oku dedi,yazılanlar komik mi desem saçma mı desem, neyse bunları geçelim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şizofren Şair.
RomanceBu cümle, yazmayı öğrendiğimin kanıtıdır. Bu cümleyse, okumaya devam ettiğinin kanıtı. Birlikte, iki kanıtı olan bir suç işleyeceğiz. (-Şizofren Şair-)
