Hayata dört kolla sarılmak tek başıma yapabileceğim bir eylem değildi. Aynı dünyaya bakabilen bir çift göz arıyor insan. Oysa ben bazı insanların gözlerine bakamıyorum. Hangi yüzlerine baksam diye şaşırıyorum bazen. Kısacası insanların içinde kaybolmak istiyorum. Yada içimdeki insanların kaybolmasını.
"Gün geçtikce soğuyorum ve bunun mevsimle bir alakası yok."
-Çaresiz miyiz ?
-Çaresi....
-Çaresiziz dersen. İşte o zaman çaresiziz.
Yenmeye çalıştığım o kadar şey varken seni kazanmaya vaktim yok. Beni kaybetmeye hakkın var. Ben susmayı iyi bilirim. Kimseye içimi dökmek istemiyorum dağılma diye her yana. Boşver beni. Benim en büyük hayalim hayal kurmak. Öyle bir cehennemin içine attın ki beni. Yıllardır dünyadayım ama hayatta değilim...
Mutluluğu ararken bulabildiğim tek şey kafa olmamalı. Olmaması gereken her şey olmuş gibi geçiyor bu bahar sensiz. Yeni insanlar tanımak istemiyorum. Çünkü eskileri yeni tanıdım...
Zaman kavramıyla oynama şansım olsa. Zamanı geriye alıp her şeyi güzel şekilde yaşamak yerine, zamanı ileri alıp hiç bir şey yaşamamayı tercih ederdim. Bana sunulan hayatı istemedim. Çünkü onlar bana benim hayatımı sunabiliyorsa. Belkide bir başkası onlara başka bir hayatı sunmuştur.
"Bu yüzden bana 'Kendine çok güveniyorsun' dediklerinde, "Güvenecek başka kimsem olmadığı için" diye cevaplıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şizofren Şair.
RomantizmBu cümle, yazmayı öğrendiğimin kanıtıdır. Bu cümleyse, okumaya devam ettiğinin kanıtı. Birlikte, iki kanıtı olan bir suç işleyeceğiz. (-Şizofren Şair-)
