Şizofren Şair.

olmak isterdim.

Bir akşam üstü sahil kenarında denize doğru gövdesini yaslamış ulu çınarın altında, 

Tahta masanın üstünde, birbirine yabancı iki beyaz martı gibi, 

Gözlerim gözlerinin içine ürkek ve korkak bakışlarla dalarak, 

Yakamoz ışıltılarının, bir ayna gibi yüzümüze yansıyan parlaklığının 

Gölgesinde saatlerce korkumu yenercesine senle oturmak isterdim. 

Poyraz rüzgarının üşüttüğü 

Pamuk ellerini hasretten nasırlaşmış ama seni incitmeyen ellerimle okşamak, 

Kırmızı yanaklarını acımasız rüzgarlara siper olmuş yanaklarıma koymak 

Başımı göğsüne dayayıp seninle yeniden doğdum dercesine tik tak diye çalışan kalbinin 

Sesini bir daha duymayacak hüzünle ve büyük bir özlemle dinlemek isterdim. 

Üzerimde yeni entari ama içinde eskilerden bugüne dayanmış ruhum 

Sana verecek bir vaadi olmayan biçare bir kalbim 

Sessiz çığlıklarda gizli o büyük aşkımla 

Senin hissettiğin yerde olmak isterdim...