Yokmuşsun gibi davranmayı isterdim. Hiç olmamışsın gibi... Hayatıma hiç girmemiş, yüreğime hiç yerleşmemişsin gibi... Yalnız kalmayı pek başaramıyor olsam da, bunca zamanı seninle geçirmemişim gibi, hep yalnızmışım gibi... Sevme konusunda problemim yok, ama sevilmeyi beceremiyorum ben. Çok sevmişsindir belki beni, belki içine işlemişimdir. Ama yine de daha baştan "Seni sevemedim" demeni isterdim...
* * *
Seni kaybetme korkusuyla yaptığım her şeyi hiç yapmamış olmayı isterdim. Korkunç bir kısırdöngüydü bu... Sen kaybetmemek için uğraşırken yaptığım her şeyin seni benden daha da uzaklaştırdığını görüyordum. Uzaklaştığını gördükçe, seni kaybetme korkusu daha da ağır basıyor ve "Yapmam" dediğim şeyleri tekrar yapıyordum. O anların hiç yaşanmamış olmasını isterdim...
* * *
Aklımı nerede bıraktığımı bilmiyorum bu ara. Şuurumu ve ruhumu da... Seni düşünmeden geçirdiğim günlerin geri gelmesini isterdim. 40 kere sıçramadan uyanmadığım uykuları, gözümü açar açmaz aklımda sen olmadan uyandığım sabahları isterdim... Yürek acıyla parçalandığında, kendi kendini iyileştirmesini beklemekten başka çare yoktur. Bir yol bulmak isterdim... Lime lime olmuş yüreğime ilaç olacak bir şey...
* * *
Beynimdeki soruların cevabını bulmak isterdim... Neden bu vazgeçiş? Neden bu gidiş? Hangi yol kopardı seni benden, hangi surat, hangi el? Bilinmezlikler içinde kıvranmak yoruyor insanı. Cevaplanmamış her soru balyoz gibi iniyor beynime. Cevabını bilmediğim soruları da sormam üstelik ama yine de yanıtla isterdim. Seninle gezilmemiş bir tane sokağı, oturulmamış bir tane masası yok bu şehrin. Sadece bu şehrin mi? Gittiğimiz her yerdeki izlerinin silinmesini isterdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şizofren Şair.
RomantizmBu cümle, yazmayı öğrendiğimin kanıtıdır. Bu cümleyse, okumaya devam ettiğinin kanıtı. Birlikte, iki kanıtı olan bir suç işleyeceğiz. (-Şizofren Şair-)
