gecelerin yine o bilindik yüzleri
içimi sorgulayan ben
cevapları veren o tanımadık simalar
gözle görülmeyen
dudakların oynamadığı
maske takan devrimci sandığım
insanlar
heryerdeler , trajik bir tiyatro
ikinci perde ölüler
mezarlarını sızlatmışız
ölüler diyor ben demiyorum
belki bir marco polo değilim ama
bende bir şeyler buldum
ümit ağacını buldum
sıkıldıkça dertleşiriz onunla
fazla ümitli ben demiyorum
o diyor bu diyor şunlar
falan artık bir şey demesiniz
sadece sussak
geceler boyu sussak
karanlığa gömülsek, ölülerle beraber
zehir doldur kadehime barmen
bu gece fazla sessiz..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şizofren Şair.
RomanceBu cümle, yazmayı öğrendiğimin kanıtıdır. Bu cümleyse, okumaya devam ettiğinin kanıtı. Birlikte, iki kanıtı olan bir suç işleyeceğiz. (-Şizofren Şair-)
