Açılan yarayı kapatmak için kaç bahane gerekli ?
Gitmiyorum! Desen... Beraber Kaç bahara girecektik ?
Gidiyorum dedin,senin ile söyle kaç bahar kaybettik ?
Acıyorum. Bizi çığlık çığlığa ayrılığa ittik.
Sırtımda siyah kaşe kabanım ile yürüyorum
Yağmur tenimi okşuyor sigaramı dahi yakamıyorum.
Diğer kaldırım da sevgililerin mutluluk dansı var
Fakat kalbim sakat, mutlulukla dans edemiyorum.
Ellerimi cebime koyarken,hayal ediyorum ellerini
Biraz da olsa ısınıyorum,yanımda olman iyi geliyor
Yanımdan geçen taksinin,su atmasıyla uyanıyorum
Ne kadar gariptir,buna dahi kızamıyorum.
Hissiz bir insanım adeta, yakamı enseme siper ettim
Üşüyemiyorum bile,Amerikan barında tipik yalnız gibiyim
Duvara yaslandım yağmur inatla hatırlatıyor seni
Düşünmem gereken anılar var tek edemiyorum bu yeri.
Nasıl başlamıştık neden böyle olduk bilmiyorum
Sayılı sigaram kaldı,onu da sen aldığından içmiyorum
Bir kadının saçının her telini ezberlemek nasıl duygu
Peki ya sen bilir misin ? Sevmek nasıl bir duygu ?
Bana bir insanın gidişini ezberletebilir misin ?
Bir adamın nasıl ayağa kalktığını ?
Bir adam için umudun yeniden nasıl doğduğunu ?
Bana bir adamın,nasıl dirildiğini anlatabilir misin ?
Dizlerimden destek alarak,bedenimi kaldırdım
Galiba aşka inanarak,sadece kendimi kandırdım
Tamamen yabancı olduğum bir bara attım kendimi
Ne sen artık sensin,ne artık ben kendimim.
Üstümün başımın ruh halimden zerre bir farkı yoktu
Bedenimin aşka karnı açtı,ruhumun ise toktu
Açlık ve tokluk arasında gidip geliyordum sürekli
En azından aşka inanmayan bir adam kadar yürekliydim.
Hiç bu kadar çekici gelmedi,bir bar sandalyesi
Hiç bu kadar etkilemedi,basit bir bar sahnesi
En büyük umudum bir gün gelecek bahanesi
Bu tıpkı,pazar gibi görünen bir pazartesiydi...
Ne kadar avutsam da, ufak şeylerle kendimi
Unutacak gibi değilim galiba,elveda tesellini
Yapmaya çalıştığını çözmekte kararsızdım.
Alkollüydüm fakat,sana zararsızdım.
Bileğini yanağına dayamış, düşünceli bir kadın
Kim bilir kimleri öldürüp,kimlerin bulaştı eline kanı
Bir fıstık fırlatıp,suratına yalandan gülüyorum
Mavi gözlerini bana çevirmesi ile adeta ölüyordum.
Kadına şiddete hayır ! Diyerek,gülümsedi bana
Fıstığı tekrar bana attı, yanına yaklaştım
Gördüğüm hiçbir mavi,gökyüzüme bu kadar yakışmadı
Uzun bir şekilde ona baktım, ruhum daha alışamadı.
Neden buradasın ? diye sordum, cevap suratındayken
Bir adam yüzünden,hatta birden fazla adam diyelim
Cesetleri gömecek yer mi bulamadın ? Dedim şakayla
O kadar belli mi ? Dedi. Teninde birer damla şarapla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şizofren Şair.
Lãng mạnBu cümle, yazmayı öğrendiğimin kanıtıdır. Bu cümleyse, okumaya devam ettiğinin kanıtı. Birlikte, iki kanıtı olan bir suç işleyeceğiz. (-Şizofren Şair-)
