Geçmiyordu zaman derin bi yaraydın sen Bizim ki bitmek bilmeyen lanet bi araydı hem Kim derdi ciğerlerim günaydınla sızlancak Susmanı bile ben dinlemiştim yıllarca Düşen tansiyonda pansiyonum oteldi Kocan dediğin iş bitince kıçı dönüp yatan model mi? Bana napıyosun dediğinde seni özlüyorum Sen diye sorardım yani benim ki o denli Hayallerim boğuldu kıyısında marmaranın Sen böyle bağımlılıkken vücutta damar mı aradım Paranoyak şizofren bi adamdı bana armağanın Yıpranmış elimde yüzüğün süslese parmağımı Canımı okusa dahi o kadın almaz ahımı Üstüne basıp geçsende bu adam sanma bağırır İçim bu gençliği kül eden bi yanma dağdır Bitti dediğin o sokakta şuan darmadağınım SÖN YADA YAN UNUTMAK İÇİN BUNAYAN Bİ ADAM DÜŞÜN HEP KOLLARINDA ISINAN Bİ ADAM DÜŞÜN ÜŞÜR HEP ES VE DOL SOL YANIMA ŞIRINGAM OL SON DAMLASINI SOR KANIMA Seninle bir günün sıcaklığını düşünsene Bittiğin gün gittiğin ay bütün yaz üşür sene Sanki bu soğukta imkansız kafayı üşütmemek Elimde değildi uyku dalmadan düşünmemek Nefesimi tuttum ben hayallere daldığımda Başım ellerimin arasında bir başına kaldığında Bütün beni sardığından yokluğunun varlığından Sevmedim bu hayatı sen ellerimden aldığından İki benimde bildiği bir sır tanıyorum Soğukluğuna kafa tutuyorum şuan hırkamı yolup Sanki yolum ölüm yokuşu bu seni hırgalıyor mu Herkes bu yokuştan inmek ister bense tırmanıyorum Biri de çıksın ve şu halime bi bok desin Gördüğün herşeyin karşısında hiç ol sevip Bu hastalık gözlerime gösterir bi çok seni Zirveye ulaştığımda el uzatır şizofreni
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şizofren Şair.
RomantizmBu cümle, yazmayı öğrendiğimin kanıtıdır. Bu cümleyse, okumaya devam ettiğinin kanıtı. Birlikte, iki kanıtı olan bir suç işleyeceğiz. (-Şizofren Şair-)
