Düşünsenize. Bir gün anne oluyorsunuz. Küçük yaramaz çocuklarınız yatağın altında küçük bir kutu buluyorlar. Üstünde Tumblr yazıyor. Açıyorsun içinden fotoğraflar, gifler, takipçiler vb. ve hepsi Tumblr'a ait. Duygulanıyorsun ve zamanın bu aşkı senden götüremeyeceğini anlıyorsun. 10-20 sene sonra torunların sana günlük gazete getiriyor. "Tumblr çöktü!" yazıyor. Gazete elinden düşüyor. Hayatının aşkı çökmüş. Düzelmesi için günlerce dua ediyor, hayatının en asosyal zamanlarını sana yaşattığı için Tumblr'a teşekkür ediyorsun. Gözlerin kararıyor. Ellerin tutmuyor. Yere yığılıyorsun. Son sözün ise... "Teşekkürler Bay Karp"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şizofren Şair.
RomansaBu cümle, yazmayı öğrendiğimin kanıtıdır. Bu cümleyse, okumaya devam ettiğinin kanıtı. Birlikte, iki kanıtı olan bir suç işleyeceğiz. (-Şizofren Şair-)
