Ey Hayat.. gitme böyle vafasızca
Senin duygularınla yaşayamam ben
Bitsin artık içindeki fırtınalar
Ben, geldiğim yere döneceğim bir gün
Bakınca dolu gözlerine
Bir ışıltı vuruyor yüzüme
Biliyorum, bensiz yapamıyorsun ama
Bazende ihtiyaç duyuluyor hüzüne
Hep sev diyorsun bana
Hep gül diyorsun ama
Acıyı, hüzünü yaşamadan
Dönemem ki ben kendime
Ey Hayat.. kürek çekme boşuna
Dizginlerim elimde kurtulamazsın
Yorgun yılların getirdiği can havliyle
Artık koş bana doğru neşe saçarak
Dizginlerin elimde ben bendeyim artık
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şizofren Şair.
RomantizmBu cümle, yazmayı öğrendiğimin kanıtıdır. Bu cümleyse, okumaya devam ettiğinin kanıtı. Birlikte, iki kanıtı olan bir suç işleyeceğiz. (-Şizofren Şair-)
