yürüyoruz binlerce insan bir yoldan aklımda sen ve sevişmelerimiz bir yandan herkes birbirinden habersiz ve yorgun hızlı hızlı gidiyor yere bakan suratlar
elimde sigaram seni çekiyorum içime
beni zehirlediğini bile bile derinden
zaman geçiyor üstümden yorgunum
paketim yine bitmiş ama bağımlılık işte
yürüyorum binlerin arasında yapayalnız
kaldırımları ezercesine basıyorum
aklımda sen gölgemin üstünde dumanlar
izmarit kutusuna dönmüş bir kafa
üstünden binlerce kişi geçer bu kaldırımların
ama yinede tanırlar bu yüzü
piçliğine basıyorum artık yüzünüze
yinede gülüyorsunuz yalnızlığımla alay edercesine
dahada sinirlendiriyor beni
kan ağlarken içim,bu gülüşler
dönüp isyan ediyorum kalabalığa
ama anlıyorum ki kalabalık fayda değil yalnızlığa..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şizofren Şair.
RomanceBu cümle, yazmayı öğrendiğimin kanıtıdır. Bu cümleyse, okumaya devam ettiğinin kanıtı. Birlikte, iki kanıtı olan bir suç işleyeceğiz. (-Şizofren Şair-)
