Ne zaman dilimin ucuna konsa
İki çift söz, birbiriyle yarışan
Yaşamaya dair, umuda dair
Sus şair, sus diyor içimden biri
Azarlanmış bir çocuk gibi susuyorum
Ve sonra karlar yağıyor ruhuma
Bir tepeden sesime çığ düşüyor
Üşüyor kelimeler
Dudağımın ucunda, donuyor birer birer
Kalbim kaçacak oluyor göğsümden
Zor tutuyorum
Sonra gözlerim derin bir boşluğa
Bir çıkmaza ok gibi saplanıyor
Dişlerimle parçalayıp umudu
Sessizce, yutuyorum
Tüm öksüz düşlerimi
Tahta bir beşikte uyutuyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şizofren Şair.
RomanceBu cümle, yazmayı öğrendiğimin kanıtıdır. Bu cümleyse, okumaya devam ettiğinin kanıtı. Birlikte, iki kanıtı olan bir suç işleyeceğiz. (-Şizofren Şair-)
