Pająki (ZP)

10 1 0
                                    

"Dotarliśmy już prawie do krawędzi, kiedy lustra zaczęły się otwierać niczym klapy, zza których wypełzały tysiące małych metalowych...cosiów.

Annabeth zaczęła wrzeszczeć.

Była to armia nakręcanych stworzeń: ciała ze spiżu, długie nogi, małe szczypczyki, a wszystko to zmierzało ku nam falą brzęczącego i stukającego metalu. 

- Pająki! - krzyczała Annabeth.- Pa.....aaaaa!

Nigdy jej nie widziałem w takim stanie. Zaczęła się cofać przerażona i fala pajęczych robocików porwałaby ją, gdybym jej nie chwycił i nie zaciągnął z powrotem do łódki. "

Złodziej Pioruna, strona 229

"Bogowie mieli ze mnie niezły ubaw

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.


"Bogowie mieli ze mnie niezły ubaw.

- Hej - odezwała się Annabeth. - Przepraszam za tę histerię w parku, Percy.

- Spoko.

- Wiesz...-wzdrygnęła się. - Pająki. 

- Chodzi ci o tę historię z Arachne? - domyśliłem się. - Przemienioną w pająka, bo ośmieliła się wyzwać twoją mamę na pojedynek tkacki, tak?

Potaknęła.

- Dzieci Arachne mszczą się od tej pory na dzieciach Ateny. Jeśli w odległości półtora kilometra ode mnie znajduje się jakiś pająk, to z pewnością mnie znajdzie. Nienawidzę tego pełzającego paskudztwa. Mam u ciebie dług.

- Jesteśmy drużyną, pamiętasz? - odpowiedziałem. "

Złodziej Pioruna, strona 239

Złodziej Pioruna, strona 239

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy : Moje ulubione momenty i cytaty 📚Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz