HER SECRET

EPILOGUE

𝐓𝐡𝐞 𝐄𝐧𝐝 𝐎𝐟 𝐇𝐞𝐫 𝐒𝐞𝐜𝐫𝐞𝐭

TYRONE'S POV

After that day, hindi na mawala ang ngiti sa mga labi namin ni Airah, my one and only Dandere and SuperWoman in my life.

It's been a few years since that happened, but my memories of our wedding are still clear to this day.

Yung paglalakad niya sa grey carpet patungo sa akin, feeling ko nananaginip lang ako dahil hindi sumisink in sa utak ko na totoo ba talagang naglalakad siya.

OA man pero yun ang totoo. Sobrang saya ko, at dahil sa sobrang saya ko wala akong ginawa kundi pagmasdan siya habang pumupunas sa walang tigil na pagpatak ng luha ko.

Ngayon na masaya na kami at wala ng gulo na nangyayari sa akin, lalo na sa kanya. Our marriage is getting stronger especially now that we have three children.

Diba, ang lakas ko no? Six years palang kaming kasal pero naka tatlo na ako. Syempre ako pa ba, pag sinabi niyang lima, tutuparin ko yun.

And about sa pagbuo sa kanilang tatlo, no need to know na, basta iba't ibang sulok ng bahay iyon at position style narin kaya sila nabuo.

HA HA HA, yung pangatlo nga expirement lang namin yun pero nakabuo kami kasi nakalimutan kong mag condom. Sorry na. May sinusunod pa naman siyang years bago masundan yung pangalawa namin.

"Daddy Ahhh!!!"

Halos napatalon ako sa pagpriprito ng fried chicken ng marinig ko ang tili at iyak ng bunso ko.

Nagluluto ako pero yung atensiyon at isip ko doon sa mga inalala ko kanina.

I immediately ran to the living room and I saw Zariah Kencey crying.

"What are you crying baby? What happened?"

Umiiyak siyang tumakbo sa akin at niyakap ang mga binti ko.

Agad naman akong lumuhod at pinunasan ang mga luha niya. "Why?" nag aalala kong tanong sa kanya.

"D-daddy M-manokie."

Ayun lang ang sinabi niya pero naintindihan ko na nang ipakita niya ang kamay niyang mapula pula.

Magsasalita na sana ako ng pumasok si Aelius kasama si Theia. Ang panganay at pangalawa namin ni Airah.

"D-daddy I'm sorry we didn't keep an eye on Zarcey. Natuka po tuloy siya ni Manokie sa kamay." Aelius explained breathlessly. Our first born.

I held Zarcey's hand and there was a small red mark on her palm. She's 2 years old kaya alam kong masakit na sa kanya iyon lalo pa't ang liit liit pa ng kamay niya.

"Shhh don't cry, gagaling din 'to agad huh." I said and blew his cute little hand.

"Daddy I'm sorry I didn't---"

Tinignan ko agad si Aelius. Magpapaliwanag na dapat ulit siya pero pinigilan ko na siya at nginitian.

"You don't have to apologize okay. Hindi lang talaga inaasahan na matuka siya ni Manokie. And..."

I suddenly remembered something.

"Where is your Mommy? I thought she was with Zarcey in the room, why did your sister go out, how did that happen?" mahinahon kong tanong sa kanilang dalawa.

Nagsitigilan sila parehas at hindi sumagot.

"Where's your Mommy? I thought you were in the room."