HER SECRET

CHAPTER 70

𝐒𝐢𝐜𝐤

AIRAH'S POV

Naitakip ko ang aking kamay sa mata ko ng nararamdaman ko ang aninag ng araw sa aking mukha.

Nagmulat ako ng mata ilang segundo ang dumaan pero pinagtakip ko parin ang kamay sa mga mata ko para hindi ako maaninagan ng nakakasilaw na araw.

Pero may kakaiba akong nararamdaman. Para akong nahihilo na ewan. Pagkamulat palang ng mata ko kumirot agad ang sentido ko.

Shete!

Nilibot ko ang paningin sa paligid at nandito parin kami ni Tyrone sa maliit na kubo, kung saan kami sumilong kagabi at...

Napapikit ako ng mata at napaupo ng maalala ang nangyari kagabi. Hindi ko alam na magagawa namin yun pero hindi ko pinagsisisihan dahil ginusto naming dalawa.

Tumingin ako sa labas at maliwanag na ang paligid. Inumaga na pala kami ng tulog dito. Hindi naman halatang napagod kaming dalawa.

Sinuklay ko ang buhok ko gamit ang mga sariling daliri at tinignan si Katsuki sa aking tabi na nakahiga at tulog parin---

Hindi na pala siya tulog. Gising na siya. Nakangiti na siya sa akin eh habang ang braso ay nakapatong sa kanyang noo.

Umupo siya ng ganito sa akin at kiniss agad ako sa pisngi.

"Good Morning!" he smiled again but not a big smile, just normal smile.

After niyang sinabi iyon sa akin ay tinitigan niya akong mabuti sa mga mata ko.

"You looked sick, babe."

Kumunot ang noo ko pero mukha ngang totoo ang sinabi niya dahil iba ang pakiramdam ko.

Agad niyang nilagay ang palad sa aking noo at dinampian din ang leeg ko.

"Mainit ka, babe. Nahihilo ka ba?" pag aalala niyang tanong at hinimas himas ang braso kong magkabilaan.

Tumayo ako at muntik na akong hindi makalakad ng biglang dumilim ang paningin ko. Napaupo ako at akala ko'y walang makakasalo sa katawan ko pero naramdaman ko ang pag alalay sa akin ni Tyrone.

"Nahihilo ka nga." mahina niyang sambit.

Hinipo hipo ko ang sentido ko para kahit papaano eh bumalik ang paningin ko sa malinaw. Minulat ko ang mata pagkalipas ng isang minuto siguro. At luminaw na nga kaya tinignan ko si Katsuki.

"Medyo masakit ulo ko pero kaya ko 'to." ani ko.

Bigla siyang umiling. "No. I will go to you in clinic here. Magpagaling ka roon. But if you don't want to go in clinic, let me take care of you."

Hindi na ako nagsalita pa ng pinatayo niya ako at alalayan lumakad para lisanin ang kobong ito.

Habang naglalakad palayo ay naiisip kong kaya ako nilalagnat ngayon dahil sa ulan kagabi, mahina kasi ako sa ulan kaya nakatitiyak akong iyon ang dahilan.

Pero...

Napanguwi ako ng maisip na kaya din ako nilagnat dahil may nangyari sa amin kagabi.

Shit! Gabe naman, nabinat agad ako dahil lang doon. Ang hina ko naman pag ganun.

Umiling-iling nalang ako sa naisip at hinayaan ko siyang alalayan niya ako dahil habang tumatagal kaming naglalakad ay siyang mas sumasakit ng aking ulo.