၁။ ဘော့စ်ရဲ့ဇနီးက ကွာရှင်းခွင့်ထပ်တောင်းပြန်ပြီ

အပိုင်း ၂၃

အပိုင်း (၂၃) ဆိုနီယာ ငါ့ပိုက်ဆံတွေအကုန်လုံးကို မင်းပိုင်တယ်

ဆိုနီယာက မနေ့ည အိမ်ပြန်ရောက်က တည်းက စိတ်အခြေအနေမကောင်းသဖြင့် ညသန်းခေါင်အထိ သောက်နေခဲ့တာဖြစ် သည်။ ကြောင်တက်တက်ဖြင့် သူမခပ်ကြာကြာ အိပ်မပျော်ရသေးမီ ဖုန်းမြည်သံကြောင့် ဖြည်းညှင်းစွာနိုးလာပြီး အိပ်ယာဘေးစားပွဲပေါ်ရှိ ဖုန်းကိုလှမ်းကိုင်သည်။
"ဟဲလို?"

"ဥက္ကဋ္ဌရိဒ်စ်၊ ကျွန်မ ဒက်ပ်ဖနီပါ။"

တစ်ဖက်လူ၏ အလိုလိုမိတ်ဆက်စကားကြားသောအခါ ဆိုနီယာသည် အနည်းငယ် ငြိမ်သက်သွားပြီး သူမဘယ်သူလဲဆိုသည်ကို လျင်မြန်စွာ သတိရသွားသည်။ အခြားတစ်ဖက်လူသည် ချားလ်စ်၏အတွင်းရေးမှူးဖြစ်သည်။ သူမ ပါရာဒိုင်းကုမ္ပဏီထဲဝင်ပြီးနောက် သူမဘေးတွင် သူမကိုယ်ပိုင်လူ မရှိမှာကို စိုးရိမ်နေတာကြောင့် သူ့အတွင်းရေး မှူးကို သူမဆီ ပေးအပ်လိုက်သည်။

"ဘာကိစ္စလဲ?" ဆိုနီယာသည် ရေချိုးခန်းဆီသို့သွားရင်း မေးလိုက်သည်။

ဒက်ပ်ဖနီက တင်ပြသည်။ "ကုမ္ပဏီမှာ ရှင် ဖြေရှင်းပေးရမယ့် အရေးကြီးစာရွက်စာ တမ်းတချို့ရှိတယ်။ ရှင် ရုံးကို ဘယ်အချိန်ရောက်မှာလဲ။ "

ဆိုနီယာသည် ဒီကိစ္စက အရမ်းအရေးတကြီးဖြစ်နေပြီကို တွေးလိုက်မိတော့ သူမဖုန်းထဲက အချိန်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ "မနက် ၈း၃၀ ဝန်းကျင်"

"ကောင်းပါပြီ"

ဖုန်းချပြီးနောက် ဆိုနီယာသည် သူမ၏မျက် နှာကို ရေအေးဖြင့်ဆေးကြောပြီး ပိုသက်သာလာသည်ကို ခံစားရသည်။ သို့ပေမယ့်
မနေ့ညက သူမ ဝိုင်အများကြီးသောက်ထားသဖြင့် ခေါင်းကိုက်နေတုန်းပင်။ သူမ မှန်ကို ကြည့်လိုက်တော့ သူမအမူအရာက အနည်း ငယ် စိတ်မသက်မသာဖြစ်နေသည်။ ရေချိုးပြီးနောက် ဆိုနီယာသည် အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်သွားသောအခါ နှုတ်ခမ်းကို တင်းတင်းစေ့ကာ ဧည့်ခန်း၏အခြေအနေကို မြင်လိုက်ရသည်။ မနေ့ညက အရမ်းမူးနေလို့ စိတ်လွှတ်သွားတာဖြစ်ရမည်။

ဆိုနီယာ ရုံးခန်းကိုရောက်တော့ မနက် ၈ နာရီခွဲနေပြီပင်။ ဒက်ပ်ဖနီက သူမနောက်တွင် ပေါ်လာသောအခါတွင် သူမသည် ရုံးခန်းထဲသို့ ခြေတလှမ်းသာချရသေးသည် ။ "ဥက္ကဋ္ဌရိဒ်စ်၊ ဒါက အရေးတကြီး လက်မှတ်ထိုးရမယ့် စာရွက်စာတမ်းပါ။ "