Unicode
အပိုင်း ၄၅။ မင်း ကွာရှင်းထားပေမယ့် မင်းက ငါ့မရီးဖြစ်နေတုန်းပဲ။
"မင်းမှာ ပြန်စရာအိမ်မရှိဘူးလား" ဆိုနီယာက သူ့မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်တော့ သူ့ညာဘက်ပါးပြင် ရောင်ကိုင်းနေတာကို သတိထားမိလိုက်သည်။ သူထပ်ပြီး ရန်ဖြစ်ခဲ့တာဖြစ်မည်။ "ရန်ဖြစ်လာပြီးတော့ ဒီမှာ ဖြေသိမ့်ဖို့ နေရာရှာနေတာလား။"
"မင်းက ငါ့မရီးပဲ"
"အရင်က မရီးဟောင်း"
"ဟင့်အင်း၊ ခင်ဗျား ကွာရှင်းထားတယ်ဆိုရင်တောင် ခင်ဗျားက ကျနော့်မရီးပဲ!" တိုင်လာက ခေါင်းမာစွာ ခုခံ၏။ "တံခါးမြန်မြန်ဖွင့်လိုက်တော့။ ပြီးရင်
ငါ့ကို စားစရာတစ်ခုခု လုပ်ပေးပါ။ ဗိုက်ဆာနေပြီ!"
"အာ၊ နင်ဘာလို့ပါးစပ်ပိတ်မထားတာလဲ" သူမကတံခါးကိုဖွင့်ပြီး သူ့ကော်လာကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း အိမ်ထဲကို ဆွဲခေါ်သွားသည်။ ထို့နောက် သူမသည် ရှေးဦးသူနာပြုပုံးကိုထုတ်ကာ နီရဲနေသော ပါးပြင်ပေါ်တွင် ပိုးသတ်ဆေးကို သုတ်လိမ်းပေးခဲ့သည်။ ဒဏ်ရာကို ဆေးလူးပေးပြီးနောက် နှစ်ယောက်သားအတွက် ညစာချက်ပြုတ်ရန်အတွက် ရေခဲသေတ္တာထဲမှ ပါဝင်ပစ္စည်းများကိုယူကာ ချက်လိုက်သည်။ အဆုံးတွင် သူမသည် အမဲဟင်းနှစ်မျိုးနှင့် ဟင်းချိုကိုချက်လိုက်သည်။
တိုင်လာက ညစာစားနေတုန်း ဆိုနီယာမေးသည်။ "ဒုက္ခရောက်နေတဲ့ ကောင်မလေးကို ကယ်တင်လိုက်လို့ မင်း ထိခိုက်သွားတာလား"
"မဟုတ်ဘူး" သူပြန်မဖြေခင် အစားတစ်လုတ်ကို ပါးစပ်ထဲထည့်လိုက်သည်။ “အမေက ငါ့ကို ပါးရိုက်တာ”
ဆိုနီယာ သူ့အဖြေကြောင့် အံ့ဩသွားသည်။ ဖူလာမိသားစုနှင့်အတူနေသည့် ခြောက်နှစ်တာ ကာလအတွင်း ဂျင်းန် က တိုင်လာ အပေါ်မှာ ဘယ်လိုချစ်မြတ်နိုးတယ်ဆိုတာ သိမြင်ပြီး သူ့ရဲ့ပူဆာမှုတစ်ခုချင်းစီကို ဘယ်လောက် လိုက်လျောခဲ့တယ်ဆိုတာကို မျက်မြင်တွေ့ခဲ့ရသည်။ ထိုအချိန်တွင် ဂျင်းန် သည် သူ့ကိုကလေးလေးဟု အမြဲရည်ညွှန်းပြီး ကြမ်းတမ်းသောလေသံဖြင့်ပင် သူ့ကို ဘယ်တော့မှမပြောဆိုခဲ့ပေ။ ထို့အပြင် ဆိုနီယာသည် ဂျင်းန်က သူ့ကို လက်ညိုးဖြင့်ပင်ထိုးသည်ကို မမြင်ဖူးပေ။ ဆိုနီယာက ပန်းသီးတစ်စိပ်စားပြီးတဲ့နောက် "မင်းအမေက မင်းကို အလိုလိုက်တယ်လို့ ငါထင်ခဲ့တာ။ ဘာလို့ မင်းကိုပါးရိုက်လိုက်တာလဲ"
YOU ARE READING
၁။ ဘော့စ်ရဲ့ဇနီးက ကွာရှင်းခွင့်ထပ်တောင်းပြန်ပြီ
Любовные романыဆိုနီယာသည် အထက်တန်းကတည်းက တိုဘီကို ချစ်မိခဲ့ပြီး အကြောင်းရင်းတစ်ခုကြောင့် တိုဘီနှင့်လက်ထပ်ခွင့်ရခဲ့သော်လည်း ခြောက်နှစ်အကြာတွင် အိမ်ပေါ်မှနှင်ထုတ်ခံလိုက်ရကာ ဘာတွေဆက်ဖြစ်သွားလည်းဆိုတာ ...........
