၁။ ဘော့စ်ရဲ့ဇနီးက ကွာရှင်းခွင့်ထပ်တောင်းပြန်ပြီ

အပိုင်း ၈၇

Unicode
အခန်း (87) ဘတ်စကက်ဘောပြိုင်ပွဲ

"ဘယ်ကိုသွားမှာလဲ ဥက္ကဋ္ဌရိစ်ဒ်။" ဆိုနီယာကားပေါ်ရောက်တာနဲ့ ဒရိုင်ဘာကမေးသည်။ သူမကသူ့ကိုပြန်ဖြေရင်း ချိုင်းထောက်ကိုဘေးမှာချထားလိုက်၏။ "ကျေးဇူးပြုပြီး မြို့တော်အားကစားကွင်းကိုမောင်းသွားပေးပါ။"

"ကောင်းပါပြီ" ကားသမားကကားကိုစမောင်းလိုက်တော့၏။ ပါရာဒိုင်းကုမ္ပဏီမှမြို့တော်အားကစားကွင်းသို့ ၁ နာရီကြာကားမောင်းရသည်။ အားကစားကွင်းသည် Seafield ၏အစည်ကားဆုံးနေရာများထဲမှတစ်ခုဖြစ်ပြီး မြို့၏လေဆိပ်နှင့်နီးကပ်သောကြောင့် ဆိုနီယာသည် ကားလမ်းပိတ်ဆို့မှုတွင် ပိတ်မိသွားခဲ့သည်။ အချိန်ကဆက်သွားနေဆဲဖြစ်ပြီး ညနေ ၄ နာရီထိုးသွားသော်လည်း သူမကလမ်းမှာရှိနေတုန်းပင်။

ထိုအချိန်တွင် တိုင်လာသည် နံပါတ် '8' ရိုက်နှိပ်ထားသော အနက်ရောင်ဂျာစီအင်္ကျီကို၀တ်ဆင်ထားသည်။ သူသည် ကစားကွင်းတွင် ကြိုဆိုနေကြသည့် ပရိသတ်ထိုင်ခုံများဆီကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။ သူကြိုတင်မှာယူထားသောထိုင်ခုံနှစ်ခုက အလွတ်ဖြစ်နေကြောင်းကိုမြင်သောအခါ သူ၏အလွန်အမင်းဖြူဖပ်ဖြူရော်မျက်နှာပေါ်တွင် စိတ်ပျက်နေသော အကြည့်တစ်ခုပေါ်လာသည်။ သူတို့ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ။ နှစ်ယောက်လုံးဘာလို့မလာကြတာလဲ?!

"ဟေး ဖူလာ၊ ဘာဖြစ်တာလဲ။" တိုင်လာ၏အသင်း၀င်တစ်ဦးရောက်လာပြီး သူ့ပုခုံးကိုပုတ်လိုက်သည်။ တိုင်လာခေါင်းယမ်းလိုက်၏။ "ဘာမှမဟုတ်ဘူး။" သူသည်စိတ်ဓာတ်ကျနေသောလေသံဖြင့်ရေရွတ်သည်။

"အင်း၊ ဘာမှမဖြစ်ရင် မင်းအမြန်ပြေးသင့်တယ်။ နည်းပြက ငါတို့ကိုစုခိုင်းနေတာ။" အသင်းဖော်က သူ့လက်ကိုပြန်ဆုတ်ပြီး ကစားသမားများအတွက်ပြင်ဆင်ထားသည့်နေရာကိုလျှောက်သွားသည်။ ပရိသတ်ထိုင်ခုံကို နောက်ဆုံးတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် တိုင်လာကသူ့အသင်းဖော်နောက်ကိုလှည့်ကာလိုက်သွား၏။

ဝှီး ! ဝီစီမှုတ်သံထွက်ပြီးနောက် ကစားသမားများသည် တရားဝင်တန်းစီကြကာ အဖွဲ့ဝင်အသီးသီးက ပြိုင်ဘက်များကိုလက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ပြီးနောက် ပွဲကစတင်ခဲ့သည်။ တိုင်လာသည် ရှေ့တန်းကစားသမားဖြစ်ပြီး အသင်း၏ကြယ်ပွင့်ကစားသမားလည်းဖြစ်သည်။ အလယ်ဗဟိုမှလူသည် တိုင်လာထံသို့ဘောလုံးပေးပြီးသည်နှင့် တိုင်လာကဘောလုံးနှင့်အတူပြေးလေသည်။ သူ၏လုပ်ဆောင်ချက်များသည် အလွန်လျင်မြန်ပြီး ပြိုင်ဘက်များ၏တိုက်ခိုက်ခြင်းကိုရှောင်ရှားရန် တစ်ချက်သာလှုပ်ရှားလိုက်သည်။ အားစိုက်ထုတ်မှုများများစားစားမရှိဘဲ ဘောလုံးအားအလွတ်ပစ်စည်းကိုကျော်ဖြတ်ကာ ဂိုးကွင်းထဲသို့လှမ်းပစ်သည်။