Sabi nila...bulag daw ang pag ibig....Ewan ko ba kung san nila napulot yun..Kasi...ang pag ibig hindi bulag...marunong lang makaramdam ang puso na hindi nakikita ng ating mga mata...
Pero mali din pala na masyadong maging kampante na may nagmamahal sayo...ang tunay na pag ibig minsan lang dumarating...kaya dapat wag nating sayangin..
Kasi baka dumating ang oras na kung kelan handa na tayong magmahal ..Nakawala na ang taong lubos nga tayong minahal..pero pinili nating paglaruan...
That's the irony of life...We always knew what we have....but we will just found its worth..once its all long gone...
Ako...hindi ko alam..pero nagsisisi ako...nagsisisi na ako...i should have value the love and affection given to me...instead of taking advantage of that unconditional love....Too bad...i just realized all of that...when the one who loves me..got tired and decided to slipped away
...
////////////////////////////////////
...every body staring at me....with admiration...May panag hili sa mga mata nila habang tinitingnan ako ...The guys cant help but follow my gaze........Until i saw him....walking towards me...Napaka gwapo niya....The man i love...The love of my life......ang J.Co ng buhay ko....
He held my face and lowered his face......to meet my lips.....
Krrinnnnnggggggggg.g.......
(Alarm clock po yan)
*bwisit na alarm clock yun...hahalikan na ako ni Jake e....andun na e...lalapat na....kaso peste naman itong alarm na ito..hindi nakikisama....
Ohh..how rude of me...Hindi ko man lang ipakilala ang aking sarili...
Bea's POV
Ako po si Beanca Marie Binene....15 years of age...at kasalukuyang high school student sa isang international school dito sa Pilipinas....i am the only girl in the family besides my Mom....at may Kuya po ako....Si kuya Aljur hearthrob sa school....kahit anong gawin niya...kahit yata bumahing xa titilian pa din siya ng mga babae...at ang isa ko pang kuya..si Kuya Alden....isa sa varsity player ng school...mga ultimate playboy ang kapatid ko....mga nagpapaiyak ng babae...wala na atang hindi pinaiyak ang mga yun....haii nako...
Oo mga kapatid ko sila..pero hindi ko gusto ang ideya na sinasaktan at tinatapon nila ang mga kabaro ko na animo ay basahan....
Bumangon na ako sa kama ko..baka mamaya bulabugin pa ako ng mga kuya ko pag hindi agad ako nag gayak..we attend the same school...tulad nila sikat din ako...But not the way you think it is...Sikat ako..kasi sabi nila i am one of a kind...sort of extra ordinary..Minsan..narinig ko na pinag uusapan sa school kung kapatid ba daw talaga ako ng mga kuya ko...baka daw ampon ako...
Minsan masakit marinig..but i always try to ignore them..besides...hindi ko naman kawalan ang mga taong tanging gandang panlabas lang ang tinitingnan...They always treated me like a joke...Lagi akong pinag titinginan.lagi akong pinagbubulungan at pinagtatawanan....kasi NERD daw ako..I have glasses on my eyes na nagtatabing sa makakapal kong kilay...and braces on my teeth...hindi rin ako modern magdamit...i chose dresses na komportable ako..Medyo lousy para sa iba...pero wala akong pakialam...sa dun ako komportable..hindi ako nag memake up...why would I..hindi ko naman ata tungkulin na mag make up para lang masabing maganda..ayokong ipilit ang bagay na hindi ako para lang gustuhin ako ng ibang tao..gusto ko tanggapin nila ako bilang ako...kahit ano pa ang itsura ko
...
My Mom and Dad...they are both busy working outside the country...they are both in France..may business kami dun...kaya ang dalawa kong kuya lang ang kasama ko...Pero alam nyo ang nakakatuwa...My kuya's treated me like a princess...they always took care of me..sila ang kakampi ko sa school..wala silang pakialam kahit anong itsura ko..kasi as for them..i am beautiful just the way i am...At yun siguro ang dahilan kung bakit naniniwala ako sa true love...my brothers accept me...and love me hindi dahil sa itsura ko..tanggap nila ang lahat sakin..my weaknesses my downfalls..my mistakes sometimes....hindi importante sa kanila na ganito ako..basta ang gusto nila maging happy lang ako lagi.
