Kailangan mong magpatawad...kailangan mong palayain hindi lang ang sarili mo..kundi maging ang puso mo...at sa dulo..dun ka magiging maligaya...
-BigBrother
A/N: Read this Chapter CAREFULLY...and send me in your comments via twitter or dito mismo sa comment box..after nyo basahin...wag magjump ng pagbabasa...basahin nyo word by word...........thank you...
Jake's POV
After ng kasal ni Kuya Aljur..magkakasama kaming nagbakasyon sa resort na pinag ipunan kong bilihin....Pangarap ko kasi na one day..pag dumating na ang tamang panahon dito ko pakakasalan si Bea habang saksi namin ang palubog na araw na nangangahulugan ng panibagong simula at panibagong kinabukasan....
Nung kasal ni Kuya Aljur...napansin ko si Bea nung may makita siya sa bata...na hinahabol ng ina..tipong sa tingin lang..alam ko na agad na andun pa din sa kanya ang sakit....ang paninisi sa sarili niya na hindi naman tama kasi alam ko na hindi naman niya ginustong mangyari yun....
Ngayon naman...na nasa bakasyon kami..pinangako ko sa sarili ko na...ito na yung tamang oras para hayaan naman ako ni Bea na ipaglaban ang pagmamahal na meron kami para sa isat isa...Yeah..nung kasal..we exchange i love you's..kasi mahal naman namin talaga ang isat isa....Kaso walang formality...hindi pa namin napag uusapan ng ayos kung ano na ba kami..pero kanina naman sa sasakyan...tumabi pa ako sa kanya...she even allowed me to hug her nung matutulog na ako...
Nagising pa nga din ako na nakasandig na din siya sakin...
Nung makarating kami sa resort....naging busy sila ng kapatid ko sila ang ang nagprepare kasi ng breakfast..then after nila mag luto sabay sabay na naming pinag saluhan yun...Pinag uusapan namin syempre yung mga nangyari nung mga nagdaang mga araw at buwan na wala kaming oras para magka usap lahat dahil abala kami sa kanya kanya naming mga trabaho at propesyon...
Then...after eating...naglakas loob na ako na ayain si Bea na mag usap..ayaw ko na kasi sayangin ang mga chances na binibigay samin ng tadhana..ika nga..opportunity knocks only once...kaya better grab it...kesa sa pakawalan mo..tapos in the end ikaw din pala ang magsisisi..
Nakaupo na kami ni Bea sa may malapit sa pampang...nung nagsalita ako..
Jake: So...Kumusta ka naman..
*panimula ko..
Bea: Jake naman..para namang hindi tayo nagkikita..
Jake: Oo nga...bihira naman talaga diba..lagi kang subsob sa sketches mo...tapos lagi kang may kameeting na Engineer...
Bea: are you jealous?
*oo..inaamin ko..nagseselos ako talaga....i just hated the idea na may ibang lalaki bukod sakin na kaya siyang pasayahin...Hindi sa sakim pero kasi...i just want her for myself....and not for somebody else...
Jake: What if i am..babalik ka na ba sakin..i know na alam mo na mahal kita...at alam ko din na mahal mo ako..Bea...i am not asking for anything in this life but you...ikaw lang...wala man akong yaman...simple man ang buhay..pero sapat na yun e..basta nasa tabi kita....
*i cant help but be emotional..masakit na din kasi na alam ko naman na mahal namin ang isat isa pero hindi kami nagkakasama...
Bei..alam ko non..nasaktan ka..nung nawala ang baby natin..i know that partly..you blamed yourself na hindi naman dapat kasi wala ka naman kasalanan..you did all that you can..
masiguro lang ang kaligtasan niya..pero..talaga sigurong kailangan mangyari yun para subukin tayo...
Pero ngayon Bei..please...pumayag ka....Let me live again....Give me back my life...bumalik ka na sa akin.....ikaw lang ang buhay ko..ikaw lang ang nagbibigay kulay sa mundo ko....
