Continuation of Bea's POV
Bea: anong pag uusapan natin Rhon..
Rhon:...sa totoo lang Bea..gusto ko sanang hindi ituloy ito at iurong ang plano ko...Kagabi pa lang..pinagiisipan ko na ito e....Pero kanina...nakumbinsi ako na ituloy ito...dahil sa nakita kong pamamaga ng mga mata mo...
I may not be the best man....pero i noon na binigyan mo ako ng chance i promised myself to be the best boyfriend na papangarapin mo..
Pero ganun siguro talaga..gustuhin ko man na ibigay sayo lahat....ialay sayo lahat...hindi pa din yun sasapat...aminin ko man sa sarili ko o hindi..alam ko at ramdam ko...na ngumiti ka man...hindi ka masaya...i was actually thinking kung ano pa ba ang kulang...i tried my best to fulfill the missing pieces...pero dumating ang realization sakin na..hindi pala talaga ako ang makakakumpletp ng kaligayahan mo...at hindi ako madamot para ipagkait sayo yun..
Bea: Rhon..naguguluhan ako...hindi kita maintindihan..ano bang tinutumbok mo?
Rhon: isa lang Bei....isa lang ang tutunguhin nito...at yun...ay ang kalayaan mo...Pinapalaya na kita....
*napatingin naman ako kay Rhon...kasi hindi ko siya makuha...naiintindihan ko mga sinasabe niya..pero naguguluhan ako kung bakit niya sinasabi ang mga bagay na sinasabi niya ngayon.....
Bea: Rhon anong?
Rhon: Noong una kitang makilala sa Paris...alam ko na sa unang tingin ko pa lang sayo may matindi ka ng pinagdaraanan...At hindi ako nagkamali...dahil sinabi mong may taong lubos na nanakit sayo na naging dahilan kung bakit naiba ang tingin mo sa mundo...at ang mismong dahilan kung bakit binago mo ang sarili mo....
i was such an asshole back then.....malaro....partikular na sa babae...pero nung nakita kita..at nakilala....alam ko sa sarili ko na iba ka....na ikaw ang tipo ng babae na..minamahal at inaalagaan..tipong hindi lolokohin..kasi pang matagalan..
Ako na ata ang pinaka masaya nung binigyan mo ako ng pagkakataong mapatunayan sayo ang pag ibig ko...i tried my best to give you the best...to make you feel loved and taken care of..para ipakita sayo ang worth mo sa akin....at ang importance mo...
Hinahanap ko lang ang isang bagay..kasi siguro yun ang tendency ko e..yung hanapin kung ano ang lubos na magpapasaya sayo...Kasi mahal kita e...gusto kong makita na masaya ang pinaka mamahal ko.....at ngayon...alam ko na hindi pala ako ang makapag bibigay nun....
*naguguluhan akong tumingin sa kanya...
Bea: Rhon..hindi kita maintindihan...
Rhon: i saw you with Jake..yesterday...
*napatingin ako sa kanya...nakangiti siya pero kita ko naman sa mata niya na hindi naman talaga siya masaya...parang ako lang
.nakangiti..pero hindi masaya..
Rhon: ive heard everything...And i knew..that all along..ni hindi ko napantayan ang pwesto ni Jake sa puso mo...You may believe in yourself back then na galit ka sa kanya..pero aminin mo Bei...alam mo sa sarili mong sa kabila ng galit...mas matimbang ang pagmamahal na kay Jake mo lang kayang ibigay....
At ganun din ang pinsan ko...alam ko at nakita mismo ng dalawa kong mata kung gano siya kamiserable nung nakita ko siya sa Paris..para sundan ka...at tanawin ka kahit mula sa malayo....
Tinanong ko ang sarili ko..kung ano ba ang dapat kong gawin...pero tanong din ang bumalik sakin
..Yung...Paano ako sasaya.?.kung nasa akin ka nga..pero hindi ka naman masaya....Pag mahal mo pala...hindi na mahalaga kung masaya ka..kasi mas matimbang sayo yung isipin na...masaya ka kung masaya ang taong pinakamamahal mo....at yun ang gusto ko ngayon...
I want you to be happy...even if not with me...
*sabi ni Rhon sabay tulo ang luha niya....parang bigla akong nakonsensya..imagine...all along..he knew that he was never enough to make me happy....
Bea: Im sorry..
Rhon: no...hindi ko gusto na magsorry ka....ipangako mo lang sakin na magiging masaya ka...ok na ako dun....
Bea: Pero pano ka?
*umiiyak na din ako..kaya pinupunasan ni Rhon ang luha ko....
Rhon: kakayanin ko to...wag mo akong isipin...its time for you and Jake to be happy again..make up the lost the chances...na nawala sa inyo....Oo...masakit sakin na pakawalan ka..pero kung kapalit naman nun ang tunay na ikakaligaya mo..sapat na sa akin yun...
Si Jake...mahal na mahal ka niya....find it in your heart to forgive him...hanapin mo sa puso mo yung magpatawad....kasi sa pagpapatawad...dun mo makakamit ang totoong kaligayahan....I know...that despite everything that happen...siya pa din...mag respond ka man sa i love you ko...pero alam ko...kay Jake lang talaga may ibig sabihin ang "Iloveyoutoo" mo...
Bea....i hope....that after this....makikita ko na ang tunay na ningning ng mata mo...at wag mo akong alalahanin...kasi alam ko...sa tamang panahon...makikilala at makakasama ko rin ang totoong nakalaan sakin
.pero habang buhay...magiging parte ka ng pagkatao ko....i will still be forever thankful...having you...once in my life....i wish you and Jake all the best...life can offer...you both deserve to be happy...
* naiyak kami parehas nung niyakap niya ako...
Rhon: this will be the last time na mayayakap kita....bilang sakin...always remember that i love you....But for now.....Adieu Mon Amour, Je t'aime.......
*sabi ni Rhon...sabay layo sakin.
.
Bea: salamat..
*sabi ko..sa kanya....He kissed me on my forehead...then...whispered...
GOODBYE...
Tanaw ko siya mula sa malayo habang naglalakad....
Minsan kasi kahit ayaw nating makasakit..nangyayari..para matuto...para malaman natin na lahat ng bagay na ginagawa natin..may nakaambang na konsekwensya..So better do things the way it should be done....kasi in the end...sayo din ang balik niyan..its either good or bad...its still up to you to decide...
After that scene...naglakad na ako palapit kay Kuya...kita ko ang curiousity sa mga mata niya nung nakita niya ako....dahil malamang sa kita sa mata kong kagagaling ko pa lang sa pag iyak....
Paglapit ko pa lang hinawakan nita ang pisngi ko..at pinahid ang luha don..
Alden: anong nagyari..bakit ka umiiyak..abong ginawa sayo ng Rhon na yun...
*galit na saad niya..
Bea: Kuya..relax...Rhon..just set me free..
Alden: ano??
Bea: si Rhon....Nakipag hiwalay na siya sakin...Kasi daw..alam niya na hindi siya ang makakapag pasaya sakin...
Alden: E bakit ka umiiyak?mali ba siya...mahal mo ba talaga ang gamol na yun?
Bea: : Kuya....i love him..
Alden: e bakit ka pumayag na makipag hiwalay?
Bea: i love him yeah
.but not the way you think it is....Umiiyak ako..kasi alam ko nasaktan ko siya..pero pinili niya pa din akong palayain ...all along..alam niya pala na hindi ako ganun kasaya...na alam niyang nagpepretend lang akong maligaya...nakakakonsensya lang..
*niyakap ako ni Kuya....umiiyak na kasi ako ulit...
Alden: Bea...wag kang malungkot...kasi ginawa yan ni Rhon kasi alam niya...dun ka magiging masaya...napahanga ako nun ah...kasi kinaya niyang gawin yan...Maging masaya ka lang...
I think its time for me to treat him right this time..
*napailing na lang naman ako..after nun..umalis na kami at umuwi sa bahay....
To be continued.....
