Jake's POV
Alam ko naman...darating ang punto na lalabas at lalabas ang lahat...ang kaso hindi ko ito napaghandaan....Kasi heto na..at kusa ng gumawa ng paraan ang tadhana para malaman na ni Bea ang totoo.....
Kanina nung palapit siya..alam ko na agad na may pakay siya sakin..Hindi naman kasi kami nag uusap kahit pa magkasalubong kami..i know she hated me...pero kailangan na panindigan ko yun...kasi ginusto ko toh..
Jake: Anong pag uusapan natin Bea?
*tanong ko sa kanya....base sa nakikita kong blangko ng ekspresyon niya...parang kinakabahan ako..pero naagaw din ng pansin ko ang pamumugto ng kanyang mga mata...
Bea: sabihin mo nga sa akin Jake...ano ba ang hindi ko alam..sabihin mo sakin ang dahilan kung bakit pinagtangkaan ng kapwa frat members mo ang buhay ng mga kapatid ko...at ano ang kaugnayan mo sa lahat ng ito?
*nagulat naman ako ...kasi pag andito na pala talaga..parang ang tendency mo lang yung mauumid ka..kasi paano ko ba sasabihin sa kanya ang lahat...san ko sisimulan...
Jake: Bea....paanong...
Bea: Jake..tinatanong kita....i deserve to know....Noon..hindi ako humingi ng kahit anong salita mula sayo..kasi sobrang sakit..but now...i demand to know the truth. .i deserve an explanation.. ...i deserve an acceptable reason......Tell me......
*napabuntong hininga naman ako....Kita ko na sa kabila ng pag patak ng luha niya...andun yung determinasyon niya na malaman ang lahat..so i think tama siya..its about time....Kung alam niya lang..gustong gusto kong pahiran ang luha sa kanyang mga mata...pero alam ko naman....hindi niya ako hahayaan...
Jake: Siguro Bea...tamang dun tayo mag usap kung san nagsimula ang lahat....
*naguguluhan man..pero sumama siya sakin sa eksaktong lugar sa school namin nung high school kung san nagsimula ang panloloko ko sa kanya noon..ang lugar na lagi naming tagpuan...ang lugar kung saan sinadya namin nina Kiko na iparinig sa kanya ang lahat ng kasinungalingan ko.....
Bea: Talagang dito mo pa ako dinala...kung san nabulgar sakin ang panloloko mo...ang panggagamit mo sakin...
*batid ko ang pait sa bawat salitang binibitawan niya sa harap ko..
Jake: ang lugar na ito.....ang lugar na kahit kelan hinding hindi ko malilimutan...I dont know kung may kwenta pa na sabihin ko sayo ang lahat...pero magtetake ako ng risk Bea....Kasi sabi mo nga you deserve to know the truth...na kailangan kong maipaliwanag sayo ang lahat....Pero sa totoo lang..hindi ko alam kung paano at san ko sisimulan.....
You may not believe it...Pero Bea...ayaw kitang saktan noon..
Bea: Tsk...ayaw mo akong saktan..pero ano ba sa tingin mo ang ginawa mo...you changed me into this...Binago mo ang buhay ko....dahil sa panlolokong ginawa mo...nawalan ako ng tiwala sa sarili ko...tapos sasabihin mo ngayon na ayaw mo akong saktan...ginagago mo ata ako Jake..
Jake: Sa tingin mo Bea....Paano ko magagawang saktan ang nag iisang babae na kinikilala ng puso ko....Bea....Sinaktan kita pero hindi dahil sa intensyon kitang saktan...sinaktan kita...kasi kailangan....
*kita kong napatigil siya....
Jake: ayaw ko na sana na maipaalam sa yo..pero kasi tingin ko...ito na ang tamang panahon.......
at ito na ang hinihingi ng pagkakataon....Remember the day na narinig mo kami nina Kiko na nag uusap na....pinaglaruan lang kita?
It was all part of my plan.....
Bea: Plan?....t*ng in* lang Jake..ano bang ginawa ko sayo....sa inyo para ganyanin nyo ako...
Jake: Bea...Makinig ka muna sakin....Oo..Planado ko ang lahat...Ayaw sana nina Miguel pero pinilit ko sila....Kasi alam ko...Masaktan man kita...sa maririnig mo...Atleast masisiguro ko naman na mailalayo kita sa kapahamakan..
