The less we expect the less disappoinment...Right time will come...in due time..for now...i am taking a break....but it will never come to the point that i will quit....That will never happen..maybe..i just need time..to accept things....just the way it is..NOw..
Barbie's POV
Nasa byahe na kami ngayon papuntang Tagaytay para icelebrate ang birthday ni Bea...sa totoo niyan....Naririnig ko ang topic nila ni Kuya Aljur niya...alam ko..gawin man naming espesyal ang araw na ito para sa kanya...hindi pa din yun sasapat para maibigay sa kanya yung complete happiness para sa special day niya....
Sa totoo niyan...naaawa ako sa bestfriend ko..lalo na kahapon...nag uusap at nagpaplano na kami ni Gabbi pero talagang kasama namin siya pero wala naman samin ang atensyon niya....
Kaya kagabe...pagdating na pagdating ko sa bahay...tinawagan ko na agad si Kuya...Kasi kailangan ko siyang kausapin...pero maski ako nabwisit kasi hindi siya macontact...
Barbie: Kuyaaaaaaaa...nakakabwisit ka....
*sigaw ko sabay upo ko sa sofa sa may living room area ng bahay namin...para kasing ako yung napapagod sa sitwasyon...
Pero laking gulat ko nung may biglang nagsalita..si Kuya?
Jake: Sobra ka...ni hindi kita ginugulo....hindi rin kita inaasar..kakarating ko lang din..matapos ang ilang buwan..tapos ibubungad mo sakin ang bwisit mo....?
*napamulagat akong napatingin sa kanya...kasi naman..nakakapagtaka naman kasi na andito siya..
Barbie: Kuya??
Jake: oh..tingnan mo...gulat na gulat ka diyan..para kang nakakita ng multo ah...
Barbie: Bakit andito ka..diba dapat...nasa America ka pa din..?
*tanong ko..siya naman lumakad palapit sakin tapos naupo sa may sofa katapat ng inuupuan ko..
Jake: Ah..yun ba..sa tingin mo ba...bakit ako biglang umuwi?
*napatingin naman ako sa pilyong ngiti sa labi niya..
Barbie: so ibig sabihin umuwi ka dahil anniversary nyo bukas at birthday niya...?
Jake: uhuh...
Barbie: At sinadya mong hindi siya tawagan at kumustahin dahil may pinaplano ka? Tama ba ako kuya?
*tipid naman siyang ngumiti..
Jake: akalain mo Barbs..pinahanga mo ako ah..galing mo...tama lahat ng sinabi mo...it was my intention na hindi siya itext or tawagan kasi nga baka sa sobrang excitement ko e madulas ako sa kanya na nasa airport ako dahil uuwi ako sa Pilipinas....
Barbie: suss..grabe ka...umuwi ka lang dahil dun.?
Jake: hindi....may kailangan din akong iayos dito sa kompanya natin.....personal na pinapaayos sakin ni Daddy.....saka wala akong schedule for two weeks sa L.A. so instead na buruhin ko ang sarili ko dun..nagdecide ako na umuwi..napasakto naman na anniversary namin ni Bea...saka birthday na niya din...
Speaking of Bea..kumusta naman ang Love ko?
Barbie: hayun..super lungkot...kanina nga wala siya sa sarili niya..sinasabi niya nga na hindi ka tumatawag....saka nagtetxt....
Jake: kawawa naman ang Mahal ko..di bale...babawi ako sa kanya bukas....surprise natin siya..pwede nyo ba akong tulungan..gusto ko ding bumawi sa Mahal ko..
Barbie: oo naman..tulungan ka namin...tawagan natin sina Ate Krise at Kuya Aljur..
Jake: ok..pero sabihin mo na ilihim natin kay Bea na andito ako...
Barbie: ok...e Kuya..magtatagal ka ba dito?
Jake: hindi din..one week lang ako..tapos balik ako dun....
Barbie: e hanggang kelan ka dun?
Jake: next year pa e..malamang nga..hindi na ako dito magcelebrate ng Christmas at New Year...Kaya mas kelangan nyo laging aliwin ang Mahal ko...ngayon..nagpilit lang din ako na makauwi..buti naman sakto na may kailangan akong ayusin..e di...makakacelebrate kami ng anniversary saka ng birthday niya na magkasama...mabawi ko man lang ang ilang buwan na wala ako sa tabi niya para masamahan siya...
Barbie: alam ko naman kuya..alam ni Bei na para sa future din naman ang ginagawa mo..kaya wala ka na dapat pang alalahanin...
Jake: e...wala bang naaligid sa baby ko?
Barbie: aligid wala..kasi aware naman sila na may boyfriend si Bea..pero yung mga may interes at panakaw na tingin marami...hindi ko naman masisi...sa ganda ba naman ng bestfriend ko....manang mana sakin..
Jake: Mukha mo..anong mana sayo...?
Barbie: sama mo Kuya
.tawagan ko kaya si Bea para sabihin sa kanya na sinadya mong hindi magparamdam sa kanya ng ilang araw.....
*umakbay naman sakin si Kuya..
Jake: sus..hindi ka na mabiro ni Kuya..namiss lang kita..
Barbie: susss..mukha mo..teka..ano bang gagawin natin bukas?
*tanong ko..ganun na nga ang nangyari...plano plano kami..sinamahan ko pa siyang bumili ng cake na hindi maamoy...para mablow ni Bea bukas...ewan ko na sa bespren ko na yun...hindi niya type ang cakes..ni maamoy ayaw niya....buti na lang...itong Kuya ko...masyadong thoughtful..nakahanap
pa ng cake na hindi masyadong amoy na amoy.....tapos kinabukasan....maaga akong ginising....Dalahin ko na daw ang cake...sina Kuya Alden..nakabili na daw sila ng flowers..pati sila kakutsaba ni Kuya e...nauna nang pumunta si Kuya sa Tagaytay..ngayon sigurado na siya mismo ang magsusurprise kay Bea..hindi tulad noon na wala siya dito para makicelebrate kasi nagkasakit siya...Naaalala niyo pa ba yun?yung time na yun yung sinagot ni Bea si Kuya?tapos pareho silang nagkarashes...kakaloka...anyways..dinaanan ako nina ate Kris sa bahay...diretso kami kina Bea...bitbit ko ang cake..tapos sina Kuya alden ang flowers..ginising pa siya nina Kuya..tapos kinantahan namin siya...kita ko naman na ngumingiti si Bea..pero alam ko yung genuine na ngiti niya e...at alam ko din na kuya ko ang dahilan ng lahat ng yan...
Hours passed gaya ng sabi ko nga...sabay sabay na kaming sakay ng van papuntang Tagaytay...Hanggang sa nakarating na kami....
Hinayaan namin si Bea na mauna....Siya na ang nagbukas ng pinto..wala naman siyang kaideya ideya.
.kung alam niya lang na sa likod ng pintong yan..andiyan ang nasa screen lock ng phone niya na kanina niya pa tinititigan...ang hinihintay niyang tumawag at magtext sa kanya nitong lumipas na araw.....
Saktong pagbukas ni Bea ng pinto...Sumabog ang confetti....tapos si Kuya...nakadipa ang braso na nakangiti sa kanya....sabay sabay sila ng mga caretaker at maging kami na sumigaw ng pagbati sa kanya.....Si Bea naman...mabilis na tumakbo payakap sa kuya ko......Niyakap naman din siya ni kuya...alam nyo ba yung feeling na parang ang sarap mainlove?..yun ang feeling ko sa tuwing makikita ko silang dalawa...seeing my bestfriend's priceless reaction...naisip ko na lang na lahat ng efforts..at pagod namin...worth it...
To be continued....
