Chapter Thirty

574 26 1
                                    

When God closes the door surely he will open a window...just like when we lose something he will give us something we never expected...a new beginning...a new chapter....and when that chance comes..Grab it and make the most out of it....

Jake's POV

Its been a week simula nung nakapag usap kami ni Bea...Nung tinanggihan niya ang muli kong pag hingi ng tiyansa......Sobrang sakit sakin nun alam nyo ba....parang mas masakit pa yun sa lahat ng bugbog...ng sugat at lahat ng lapnos sa balat na natamo ko noon...syempre mahal ko siya e...mahal na mahal  tapos ni reject niya ako....

Hindi ko alam kung paano ko kakayanin yun..isipin ko pa nga lang na may iba ng nag mamay ari ng puso niya parang  binibiyak  na kaagad ang puso ko sa sobrang sakit...

Kaya hayun pilit kong nililimot ang sakit..Gaya ng ginagawa ko noon...Nilulunod ko ang aking sarili sa alak...Para kahit saglit makalimot ako sa sakit....Kahit na kinabukasan..pag kagising ko...pag nawala na ang impluwensya ng alak ...babalik at babalik na naman sakin ang sakit....

Ngayon...kasalukuyan akong lulan ng kotse ko...nasa katabi ko si Barbie dahil pinilit niya akong pumasok sa school...Sa totoo lang alam ko naman na nag aalala na sakin ang kapatid ko...lalo pa at wala naman siyang alam....Pinipilit niya pa din akong unawain sa abot ng makakaya niya....Ako lang naman talaga itong talagang pasaway na laging pinapag alala ang kapatid ko...

Barbie: Kuya...

*sabi ni Barbie..nilingon ko naman siya...pero saglit lang...binalik ko din ang atensyon ko sa pagmamaneho...

Jake: Bakit?

Barbie: Bakit hindi mo sinasabi sakin ang pinag daraanan mo...handa naman akong makinig...handa naman akong damayan ka....wala ka bang tiwala sakin?

Jake: Barbie...hindi naman sa wala akong tiwala sayo...

Barbie: e ano?..mabuti pa si Bea...sinabi niya sakin ang lahat..kaya hindi ako mukhang tanga na iniisip kung ano bang dahilan ng pinag kakaganyan mo..kuya...alam mo ba ang nararamdaman ko...naiinis ako sa sarili ko kasi alam ko at nakikita ko kung paano ka nasasaktan pero wala akong magawa para matulungan ka..

*alam ko na base sa salita niya..hindi siya galit...pero naiiyak na siya...nakakatuwa lang na talagang mahal na mahal ako ng kapatid ko...na handa siyang damayan ako...sino naman ako para ipag kait sa kanya ang tiyansa na damayan ako at iparamdam sakin ang suporta niya...

Jake: Barbs...ginawa ko ang ginawa ko dahil sa pagmamahal kay Bea....Ayaw ko na idamay ka pa sa kung ano mang namagitan samin kasi ayaw kong maapektuhan nito ang pagkakaibigan na meron kayo....at sa kaisipan na yun..ni hindi pumasok sa utak ko na hindi ka lang pala mabuting kaibigan....mabuti ka din nga palang kapatid sakin...

Barbie..sorry kung kinailangang sa iba mo pa malaman ang lahat....hindi ko kasi din alam kung paano ko ipapaliwanag sayo..o kung san ko yun sisimulan...Pero para alam mo...sobrang nasasaktan si Kuya ngayon....ang hirap na makita na yung babae na pinaka mamahal ko..may mahal ng iba...at may iba ng nagmamay ari sa kanya...

*malungkot na saad ko..

Barbie: paano kung sabihin ko sayong...walang ibang nag mamay ari sa kanya sa ngayon..titigilan mo ba ang pag papaka lasing mo at pag uwi ng halos hindi na maka gulapay..

*naguguluhan akong tumingin sa kanya...

Jake: Niloloko mo ata ako Barbie...diba si Rhon na ang boyfriend ni Bea...

Barbie: Well....actually..Ex-Boyfriend is the right term dear brother...

*sabi ni Barbie...

Jake: Anong sinasabi mo Barbie?

Barbie: well...Bea told me that her relationship with Rhon is over...na..break na sila..

Jake: Ha??

*nagulat naman ako..kasi hindi ko naman talaga alam.. tila bigla akong nabuhayan ng loob..pero andun din syempre ang guilt..kasi ayaw ko naman din na maging sakim..pinsan ko pa din si Rhon at alam ko mahal niya si Bea...


Jake: pero bakit daw?..dahil ba sakin?...ako ba ang dahilan..nagulo ko ba sila?



Barbie: wala ako sa posisyon Kuya na idetalye sayo ang nangyari..kasi pinag katiwala sakin ni Bei yan...Basta kuya...ang masasabi ko lang kung talagang mahal mo siya..patunayan mo.




Jake: pero ayaw na niya e..



Barbie: Kuya sa tingin mo..ikaw ang lumagay sa pwesto ni Bea...tingin mo ganun lang kadali na magtiwala sayo ulit?..oo..maybe the thing you've done to her has a purpose...but still sobrang tindi ng impact na iniwan nun sa kanya...kaya mauunawaan ko kung matatakot siya na sumugal ulit..

Kung non madali mo lang siyang napapayag sa relasyon nyo...na gulatan naman talaga kasi bigla mo  na lang ini announce na kayo na..tingin ko...naman..this time..its your time to sweat...


Jake: sigurado ka ba?




Barbie: Kuya kasi...magtiwala ka sa sarili mo..at sasabihin ko sayo..hindi sapat ang sabihin mong mahal mo siya....bilang babae...alam ko na gusto din naman ni Bea na maramdaman ang importance niya..yung worth niya...na maiparamdam mo sa kanya na kailangan mo siya dahil mahal mo siya......Hindi na eepek ang pacute lang kuya..hindi na tayo mga bata para mag pa tweetums ka pa.....kailangan magpursige ka...PROVE YOURSELF....AT PATUNAYAN MO SA KANYA NA KARAPAT DAPAT KANG BIGYAN ULIT NG ISA PANG PAGKAKATAON..


Jake: paano kung mareject ako ulit....?




Barbie: ano naman kung mareject ka?...atleast nagtry ka..imbis na nakaupo ka lang jan at walang ginagawa kundi ang maginom at magpakalasing.....Ok na yung mareject na lumalaban..kesa maagaw na naman siya ng hindi mo pinaglalaban..kakayanin mo ba ulit na makita siyang hawak na naman ng iba?kakayanin mo bang may ibang makaagaw sa Baby mo...?





*napaisip naman ako..kasi aminin ko man o hindi may punto ang kapatid ko....






Barbie: Haiii..nako Kuya...Sa tingin ko..kailangan mo ng magsimula...bago pa mahuli ang lahat....



Jake: salamat Barbie ah...salamat kasi anjan ka..para suportahan ako at alagaan ako...salamat din kasi iniintindi mo si Kuya kahit pasaway ako nitong nagdaang mga araw...Saka sa pagsundo na din pala sakin kagabe sa Bar...
Alam ko kayo na naman ni Miguel ang umalalay sakin kagabi..



Barbie: magkapatid tayo..kaya walang iwanan...ahm...kuya  wala ka talagang naaalala sa ginawa mo kagabe?




*tanong sakin ni Barbie.



Jake: oo e..bakit..may kalokohan ba akong ginawa?



Barbie: ah....eh..wala naman..


*sabi niya..pero ewan ko ah..parang may something sa ngiti niya..pero hindi ko na lang..inintindi....

Ngayon..naiisip ko ang mga pinag usapan namin ni Barbie..at may punto siya...kung noon..dinaan ko sa mabilisan ang lahat..ngayon naman..kailangan kong kaharapin ang lahat ng challenges na nakaabang..lalo na at desidido ako sa sarili ko na...gagawin ko ang lahat....Maging akin lang siyang muli...

Minutes after...nakarating kami sa school..saktong pag park ko...bumababa din ang babaeng pinaka mamahal ko sakay ng kotse ng Kuya Alden niya....

Bumaba kami ni Barbie..napatingin ako kay Bea...halata ko sa kanya na iniiwasan niya akong tingnan....Kung alam lang niya na halos gusto ko siyang lapitan at yakapin...pero pinipigil ko ang sarili ko..habang iniisip kong..tama ang kapatid ko..oras na para kunin ko ang alam kong mula naman noon ay para lang sa akin...

Hintayin mo lang ako B ...Hintayin mo lang na mapatunayan ko sayong...i deserve another chance to have your love again....





To be continued...






My Nerdy LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon