Hello Readers...Wala lang nag hello lang...Sana kahit paano sa pamamagitan ng story ko...maaliw kayo kahit saglit lang...kahit sandali...habang nagbabasa kayo hindi nyo maalala ang reality...:)
basta tiwala lang..kasi ang sumusuko..hindi nagwawagi....
Nga pala...Siguro after this chapter..hindi nyo muna mababasa ang POV ni Jake....ito na muna ang last chapter niya...nag request siya sakin e..pahinga muna siya...last niya muna ito..babalik naman din xa...pag natripan ko...pero as of the moment...heto na muna ang last POV ni Jake..:)
Jake's POV
Ilang taon na nakalipas...at heto ako..college na..Taking up Business Administration dito sa Mint International....Well all the best for me...Best school...best car..lahat ng gustuhin ko....nasa akin...
Medyo nagseseryoso na ako ngayon..kailangan kasi e....lalo pa..at tatlong taon na lang...Haharap na ako sa mundo ng realidad...im gonna face the world and its consequences....Sabi nga sakin ng bunso kong kapatid na si Barbie i really do change...and thats a good start i guess.....kailangan matuto na ako sa mga nagdaan...sobrang dami kong ginawa sa buhay ko na hindi ko alam kung may kabuluhan man lang ba.....bigla akong napatanaw sa isang babae na naglalakad sa hallway....bitbit niya sa kamay nya ang makapal na libro na kasing kapal ata ng salamin niya...wala na din sa ayos ang buhok niya..at wala na din sa uso ang paraan niya ng pananamit...sa dalawang taon ko dito sa college....sa tuwing makikita ko yung nerd na babae na yan..may isang pamilyar na tao akong naaalala...Isang tao na hindi ko alam kung makikita ko pa....Siguro...ganun ang buhay...nagkakamali tayo kasi tao tayo...Pero umaasa naman ako..na balang araw..makamit ko yung kapatawaran na hangad kong makamtan...
Ngayon andito ako sa school...kasabay ko si Barbie para sa first day niya bilang college...Sa ngayon medyo ok kami ng kapatid ko...matapos ang mangyari noon..Naging ok kami....
maya maya isang tinig ang nakaagaw ng atensyon ko....
Hey Jake....
*napatingin naman ako..at nakita ko ang pinsan ko na dumating ilang linggo pa lang ang lumipas...Galing siya sa France...Dito muna siya samin titigil para dito mag aral....Bale kapatid ng Mommy ko ang Mommy niya....kaya nakiusap ang tita ko kay Mommy kung pwede daw na dito muna sa Pilipinas si Rhon..Para kahit paano daw may makasama...
Pumayag naman si Mommy...kaya heto samin muna si Rhon...Hindi lang namin siya kasama kasi dadaan daw muna siya sa girlfriend niya.....Bali yung girlfriend niya nakilala niya din sa France..Pilipina daw..ayaw naman niya ipakita sakin ang picture..basta daw tingnan ko na lang...inaasar ko nga e..sabi ko baka pangit ang girlfriend niya...pero hindi daw sabi niya...Kasi para sa kanya daw ang girlfriend niya ang pinaka maganda...kaya wala na ako nagawa...hinayaan ko na lang..kasi ayon din kay Rhon...Makikilala ko naman din daw kasi sa iisang school kami mag aaral..
Jake: Oh..Rhon..ang tagal mo naman..
Rhon: e kasi dinaanan ko muna ang girlfriend ko.....para sabay na kaming pumasok...
*opo..tagalog po ang salita niya...kasi tagalog naman siya kung kausapin nina Tita dun kaya hindi na ako mahihirapan sa pag kausap sa kaniya...saka yung writer nito...hindi na din daw mahihirapan..(*3*)...
Barbie: Naks..naman..e Rhon..akala ko ba sabi mo nasa France pa ang girlfriend mo?kelan siya umuwi..
Rhon: two days ago....
Jake; ano yun hindi kinaya na magkalayo kayo kaya umuwi din sa Pilipinas para mag aral?
Rhon: ano ka ba pinsan..Loyal ako noh..uhm..Kasi sabi niya..parang oras na daw para umuwi siya...saka busy din ang parents niya dun e...kaya yun..dito na lang din daw siya kasama ang mga kuya niya...
Barbie: ah asan siya ngayon.kala ko ba sinundo mo?
Rhon: ah..oo..kaso dun siya sa kotse ng Kuya niya sumakay...namiss daw siya e..kaya un..isasabay na siya pagpasok..
Dito din pumapasok ang kuya niya e...Graduating na daw yun dito....
