Nasarahan ang pinto ng kaligayahan....pero ibinukas ang bintana na nagpapahiwatig ng pag asa..
"Ang lugar ay lugar lang..hindi tahanan ng alaala mo"
Version ko⤵⤵⤵⤵⤵
"Bawat lugar may iniiwanang alaala kung kasama ang taong nag iisang pinipintig ng puso mo"
Diba nga...Explore and collect memories...
Jake' s POV
Alam nyo ba ang pakiramdam na para kang nagising sa isang bangungot at pag gising mo isang anghel ang bumungad sayo na naging dahilan para isipin mong...Natakot ka man sa daang nilampasan mo..andun naman ang kasiguraduhang sa dulo...may magandang naghihintay sayo....
Sa totoo lang..mula nung maging girlfriend ko si Bea andun ako sa punto na iniisip ko na..tama ba ang ginawa ko...Oo pinagtanggol ko siya nun sa mga nambubully sa kanya dahil para sakin..hindi niya deserve yun...hindi siya ang tipo ng tao na dapat binabalewala...Kasi siya ang tipo na pinapahalagahan..
From the start alam ko na takot si Bea sa kung anong meron kami...sino ba naman ang hindi natatakot na masaktan....Pero alam nyo bang simula nung maging kami...Hindi ako dumating sa point na ikinahiya ko siya...I have this feeling na proud kasi girlfriend ko ang isang babae ma hindi lang busilak ang puso....Kita ko pa yung eagerness niya na mag extend ng tulong sa mga taong kailangan siya...
The first time we met...dun na niya nakuha ang atensyon ko..at dun na din siguro ako nahulog sa kanya..aminin ko man o hindi...minahal ko na siya nun pa lang...her willingness to help me without me asking for it..Na hindi tipong nagyayabang kasi mas marami siyang alam..Napaka humble pa....kung iisa isahin ko lahat...kulang ang isan daang chapter....
Alam nyo kanina...nung marealize ko na malayo na pala ang pinagdalahan sakin ng imagination ko....nagpasalamat p ako...kasi parang yun ang naging dahilan..para mas mapatunayan ko na..Hindi lang pasasalamat ang dahilan kung bakit hanggang ngayon kami pa din ni Bei...dahil din pala yun sa katotohanang mahal ko talaga siya...yung imagination na yun ang mas nagpamulat sakin na hindi ko kaya na pakawalan siya...na hindi ako dapat mapanatag lang sa isang tabi habang siya e ginagawa ang lahat para sakin..hindi tamang tanggap lang ako ng tanggap.... Ang pagmamahal...give and take yan..bukod sa tumatanggap..dapat din na marunong magbigay.....
Ngayon...nasa byahe na kami ni Barbie pauwi...kita ko kanina na nagulat siya nung marinig niya na sabihin ko kay Bea yung "iloveyou"..simula pa lang kasi na maging kami ni Bei..tutol na si Barbs...hindi dahil sa ayaw niya si Bei para sa akin..its the other way around...hindi niya ako gusto para sa kaibigan niya kasi tingin niya..sasaktan ko lang daw si Bea....she even begged me na tigilan na agad ang lahat kung hindi ko din naman alam kung ano ba talaga ang nararamdaman ko..
Pero ngayon na alam ko na..na mahal ko pala si Bea....tingin nyo ba..hahayaan ko na mawala pa siya sakin?
Barbie: Kuya...Kelan pa?
*napalingon ako kay Barbie saglit..tapos binalik ko na din ang atensyon ko sa pagmamaneho...
Jake: alin ang kelan pa?
Barbie: kelan mo pa minahal si Bei.?
Jake: ah...alam mo Barbs...hindi ko din alam kung kelan nagsimula...pero kanina..ewan ko ba..pero ramdam ko na yun ang tamang pagkakataon para maiparamdam ko at masabi sa kanya ang totoong nararamdaman ko...
I love her Barbs...
Barbie: Alam ko...
Jake: anong ibig mong sabihin na alam mo..e sabi mo nga sakin..tigilan ko na...
*tipid naman siyang ngumiti...
Barbie: Kuya...Kilala kita...noon pa man na kita ko kung paano ka mainis sa mga nanghuhusga sa kanya...ramdam ko na agad na nakita mo yung nakita kong dahilan para protektahan at mahalin siya...Si Bei Kuya..She was too afraid to commit..to trust...pero para sayo sumugal siya...hindi man siya magsabi sakin...pero alam ko na andun siya sa punto na iniisip niya din kung palabas lang ba..o kung totoo ba ang kung anong meron kayo...kaya ako naman bilang kaibigan niya...at bilang kapatid mo..ayoko na parehas kayong masaktan sa huli..kasi parehas ko kayong mahal...sinabi ko kay Bea na...wag masyadong mahulog..kasi ayaw kong mismong kapatid ko ang magiging dahilan kung bakit siya iiyak..just like what i always tell you..tigilan mo na..para hindi ganun kasakit...Pero after telling you that..palihim akong natutuwa..kasi kita ko sa mga mata mo yung emosyon na hindi ko pa nakikita sayo noon sa mga babaeng nagdaan sa buhay mo..
Jake: anong ibig mong sabihin Barbs?anong emosyon?
Barbie: i saw it in your eyes Kuya..yung alinlangan mo..nung sinabi kong pakawalan mo siya..right there...i knew that what you feel is the exact resemblance of what my friend feels towards you...pareho kayong takot magsabi ng totoo nyong nararamdaman...pero pareho naman din kayong takot na mawala at pakawalan ang isat isa...
Yun pa lang..sapat na para sakin na gawing basehan para ipagkatiwala sayo ang kaibigan ko....i know what your capable of doing...Basta...Kuya...you know naman..you can always count on me...But still i want to asked you not just to love and take care of my bestfriend...but also...to know the limitations and to always make Bea feel her WORTH...Kapatid man kita..pero my bestfriend and her feelings also matters to me...parehas ko kayong mahal..at masaya ako na finally...dumating din kayo sa puntong ito..na parehas kayong naging matapang...para sumugal....
Jake: Salamat Barbs....mahal din kita..alam ko naman na alam mo yun..basta...hindi ako mangangako..kasi...gagawin ko ang lahat..para si Bea at ako hindi na maghiwalay pa..I love Barbs..mahal ko siya na ni isipin na mawawala siya sakin..o maaagaw siya ng iba..parang hindi ko kaya....i never felt this kind of feeling before...kay Bea lang.....If pleasing her brothers will make our situation a lot better..gagawin ko...mas magsisikap ako..para naman..maging karapat dapat sa kanya...
*ngumiti.naman si Barbs....Alam ko simula pa lang ito ng lahat...Marami pa kaming dadaanan..pero isa lang ang sigurado ko..sa huli..kay Bea at kay Bea lang ako uuwi...
To be continued....
