Ons geheim

VII

Alleen zit ik op de bank. Ik zap langs alle kanalen en houd halt bij een sentimentloos lachprogramma. Met mijn knieën opgetrokken bedenk ik wat voor dom kind ik eigenlijk ben. Kom op: Josef heeft nachtdienst en dat is de hele reden dat ik me gigantisch down voel... Ik zucht diep. Stiekem weet ik ook wel waar dat door komt: De vorige keer dat ik alleen thuis was 's nachts heb ik mezelf helemaal lam gezopen. Dat had er toen mede mee te maken dat het toen de hele dag al een 'donkere dag' was, maar toch... Josef vond me de volgende morgen om half vier huilend onder de tafel. Ik had met mijn dronken hoofd geen woord kunnen uitbrengen en toch had hij het voor elkaar gekregen dat ik hem vertelde waar ik geleerd had, hoe ik het drankje moest mixen dat ik de hele avond gedronken had... Eerst probeerde ik er nog om heen te draaien, maar dat had hij door: Hij sleurde me onder de tafel vandaan en keek me diep in mijn ogen. Ik herinner me barweinig van die avond, maar die blik in zijn ogen... Ik werd er per direct nuchterder door en beschaamd vertelde ik hem het laatste geheim dat ik voor hem had: In het tehuis waar ik had gezeten zat ook een veel oudere jongen van 17 die de rol van Josef had overgenomen door voor me op te komen: Hij hielp me als er andere kinderen vervelend deden, hij haalde snoep voor me uit de keuken als dat eigenlijk niet mocht en bovenal voelde hij als mijn vriend omdat hij me beschermde tegen de strengste oppasser die we hadden. Hij had echter een drankprobleem en had me in een dronken bui verteld dat het hielp om te drinken als je je down voelde en leerde mij hoe ik het drankje moest mixen. Op een dag moest hij weg, omdat hij slechte invloed had op ons. Ik was heel boos en kwam tot de conclusie dat ik me down voelde. En dus mixte ik als negenjarig meisje diezelfde avond nog een drankje en dronk ik omdat de jongen mij vertelde dat het hielp... Ik dronk niet meer dan een keer in de maand, verslaafd was ik dus nog net niet. Maar ik heb het toch twee jaar volgehouden mezelf elke maand wel een keer dronken te voeren. Toen ik elf was leerde ik wat alcohol was en besloot ik te stoppen. Net op tijd: Later dat jaar konden Josef en ik samen in een pleeggezin. Het ging direct beter, met andere woorden: Zonder Josef gaat gewoon altijd alles mis...
Hard, duw ik mijn bovenbenen tegen mijn buik aan. Wanneer leer ik voor mezelf te zorgen? Zuchtend zap ik weg als er een programma over pesten op komt. Ik had geen groepsdruk of foute vrienden nodig... Ik was verkloot voordat ik überhaupt van de basisschool af was.