Alone Mother

31

-Cześć - powiedział, uśmiechając się. Jego zęby były bielsze niż kiedykolwiek, wyglądał.. Tak wow..

-Cześć.. - powiedziałam, odwracając wzrok na swoje dłonie.

-Kelner! - krzyknął, siadając naprzeciwko mnie. -Poproszę dwie najlepsze kawy. Angelise ja...

-Spoko, rozumiem że Chrissy była ważniejsza.. - powiedziałam ze sztucznym uśmiechem. -Co się stało że przyjechałeś? Namówiłeś Chrissy? - powiedziałam i poprosiłam Saito o dwa ciastka DLA MNIE.

-Tak na prawdę.. Przez 4 lata mieszkałem poza Japonią.. Dostałem dobrą propozycję pracy, teraz za wszystko co zarobiłem, założyłem własną wytwórnię muzyczną. Z Chrissy od dawna nie jestem.- jego głos był taki oficjalny, szukałam starego Naru. -Angelise ja.. Nadal cię kocham.. Wiedziałem że Shishio był lepszy. Postanowiłem że przewyższę go.
-Cholerny dzieciak.  - powiedziałam, patrząc się wkurzona. -Wiedziałeś że to ciebie kocham! Nie jego, ciebie.. A ty i tak wolałeś być lepszy od niego! - krzyknęłam szeptem, chowając twarz w dłoniach.
-Angelise..  Możemy odebrać mu Sachiko.
-Prosze? Teraz gdy jest na tyle duża i wszystko rozumie? To nie jest już roczne dziecko... Ocipiałeś?
-Posłuchaj mnie.. Mam teraz wszystko co on, a nawet lepiej. Wygramy.. - słysząc to, wstałam. Rzuciłam pieniądze na ladę i wyszłam. On się stawał taki sam jak Shishio. Taki  Zanosząc się płaczem, szłam przed siebie jednak zostałam przytulona od tyłu.
-Angelise ja nie wytrzymywałem bez ciebie.. Ja wariowałem.. Przez 4 lata zastanawiałem się co zrobić aby móc mieć przy sobie WAS.. Ciebie i Sachiko..
-Robisz się taki sam jak on.. -powiedziałam, wtulając się mocniej. -Nie chce tego..
-Wiem, kochanie..  Wiem.. Kupiłem dom dla nas.. Na drugim końcu Tokio.. Czy zechciałabyś..? - uśmiechnęłam się i powiedziałam:
-Za kilka godzin Sachiko kończy przedszkole. Wtedy pojedziemy, proszę..? - on tylko przytaknął i wróciliśmy do kawiarni.

Rozdział akurat krótki, przepraszam! Ale to ostatni, który mam napisany. Dlatego proszę o komentarze abym szybko napisała kilka innych! <3