Alone Mother

2.9

     Przestraszona, cała mokra od łez, zerwałam się z łóżka. Wyjęłam spod łóżka walizkę, wzięłam z szafy moją ulubioną sukienkę, bieliznę, spodnie i bluzkę. Włożyłam też wszystkie pieniądze, ładowarkę, kopertę i ulubionego misia. Zgadza się, dorosła dziewczyna bierze ze sobą, na długą podróż misia. Jednak miałam do niego sentyment, zawsze przy mnie był... jako jedyny. Przebrałam się w czarny, zwiewny kombinezon a włosy związałam w kucyka. Na nogi założyłam trampki. Telefon włożyłam do małej torebki i wybiegłam z domu. Prawdopodobnie, mój ojciec usłyszał jak zbiegam, bo zaczął wołać tą kobietę. Łzy ze strachu mi po raz kolejny poleciały i wybiegłam z tego horroru. Prawie zostałam zgwałcona... Przez własnego  ojca. Przez jakąś cholerną Ange!
Nie miałam znajomych, przez co nie miałam gdzie się podziać. Szlajałam się bez sensu po mieście, w końcu byłam znudzona tym marnowaniem czasu i postanowiłam pójść na lotnisko, dowiedzieć się o locie do tej wioski. Będąc na miejscu, okazało się że właśnie przegapiłam lot i następny będzie jutro. Kurwa co ja mam za pecha! Kupiłam od razu bilet, przez który zostało mi jedynie sto dolarów. Byłam udupiona. 

Leżąc na ławce w parku, płakałam. Przez ciągłe pilnowanie mnie, nie miałam nikogo. Drzemałam z cztery godziny, jednak nie była ona ani trochę wygodna. Cały czas sprawdzałam godzinę, która bardzo wolno się zmieniała. Dokładnie za trzy godziny, siedemnaście minut i dwadzieścia sekund, miałam wylecieć w nieznane. 

 Zmęczona, z workami pod oczami i roztrzepana dałam bilet do sprawdzenia. Zaproszono mnie do kontroli, zdjęłam to co kazano i pokazałam walizkę. Przypuszczam że wyglądałam podejrzanie. Wsiadłam do samolotu, zostawiałam wszystko. "Rodzinę", szkołę, wrogów.. Zaczynałam nowe życie, nie wiedziałam co mnie tam czeka. Jednak w końcu lubię adrenalinę, prawda? Gówno prawda. Koniec z krokami do dorosłości, które z każdą godziną wydawały mi się głupotą. Koniec z poniżaniem, biciem. I koniec z chłopakiem o pięknych oczach.. KONIEC Z TYM WSZYSTKIM.