Artık sinirlenmiştim. İsteğim dışında bir yere götürülüyorum ya da resmen kaçırılıyorum. Bu affedilemez bir şey. Bende aynı onlar gibi konuşmaya başladım. Bağırarak.
Ben: Siz ne hakla beni kaçırırsınız? Bu devirde yaptığınız şey çok çok komik. Beni bırakın yoksa size yapacaklarımı aklına bile getiremezsiniz. Bırakın beni dedim size.
Ağzımı kapatmıştı yanımda oturan kişi. Tepinmeye başladım ama ellerimi ve ayaklarımı bağlamışlardı. Ağzıma bir bez yaklaştırıyorlardı. Beni bayıltacaklar mıydı yani. Başımı direk başka yöne çevirdim. Adam zorlasada o bezi ağzıma koyamamıştı. Diğer yanımdaki adam beni tutup ona çevirdi. Hareket edemiyordum.
Üst tarafım hareket etmeyince bende çapramızdaki kişiye yanlışlıkla değil bile bile tekme atmıştım. O sinirlendi ve kalkıp boğazıma yapıştı. Baya sinirlendirmiştim.
Adam: Bana bak hareketlerine dikkat et. Affetmem. Zorluk çıkarma.
Dedi ve bezi eline alıp ağzıma kapattı. Bir kere koklamamla bayıldım. Başarmışlardı ama ben tektim. Onlar yedi kişi. Bayılmıştım ve savunmasızdım. Şimdi aklıma geldi de ben şort giymiştim ve o kadar tepinmemle kesin olarak daha da yukarı çıkmıştır. Şimdi bunu düşünüyorum. Ama ben bu adamlardan nasıl kurtulacam.
Gözlerimi açtığımda normal bir koltuktaydım. Siyah ve deri bir koltuk. Ama tek kişilik değil iki kişilik. Ayaklarım sallanıyor ama belimden yukarısı yatıyor. Ellerim, ayaklarım ve ağzım bağlıydı.
Odada kimse yoktu. Oda da zaten bir çalışma odasıydı. Kocaman bir masanın üstü kağıt, kalem, dosya dolu.
Koltukta oturur pozisyona gelmeye çalışırken yere yapıştım. Kolum çok acısa da önemsemedim. Yerden kalkmaya çalıştım. Oturabildiğimde kapı açıldı. O adamlardan birisiydi.
Adam: Neden rahat durmuyorsun?
Dedi ve yanıma gelip beni koltuğa geri oturttu. Ağzım kapalı olduğu için konuşamıyordum ama ses çıkarttım. Başını olumsuzca salladı ve ağzımı açtı. Nefes alıp konuşmaya başladım.
Ben: Bırakın beni. Burdan kurtulunca sizi süründürücem. Şikayet edicem. Elimden kurtulamayacaksınız.
Adam: Boş hayaller.
Dedi ve ayağıma eğildi. Ayağımı da çözdü. Sonra kolumdan tutarak sürüklemeye başladı. Ellerim arkadan bağlı olduğu için bir şey yapamıyordum. Çaresizce arkasından gittim. Ben gitmedim o götürdü. Bir odaya gelerek kapıyı açıp beni içeri iktirdi. Kollarım arkada olduğu için dengemi sağlayamadım ve dizlerimin üstüne düştüm. Saçlarımda yüzüme gelmişti. Hatta birazı ağzıma girdi.
Saçlarımı geriye atarak başımı kaldırdım. Karşımda duran bıçakladığım adama baktım. Gömleğinin son düğmelerini ilikliyordu. Hatta bitirdi bile. Adamın yarasına bakmaya kesip yüzüne baktım.
Şimdi hak vereyim yakışıklı adamlar. Ama şu var ki boyları benden çok daha uzun. Bu arada ben 1.67 boyundayım. Siz düşünün. Onların hepsi 1.70 in üstündedirler. Kesin olarak.
İki kişi kolumdan tutup beni bir sandalyeye oturttu. Bu sandalye de boş salonun tam ortasında. Şuan benim buradaki pozusyonum şu. Ben odanın tam ortasında bağlı bir şekilde. Başımda iki siyah takım elbiseli adam. Karşımda da yedi takım elbiseli, sırık, kaslı, sinirli ve hiç gülmeyen adamlar.
-
Yorum alabilir miyim? Birde vote. Neyse bir dahaki bölüm yarına. 😜
-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ukala Mafya Bozuntusu /Jeon Jungkook
FanfictionNerden bileyim onun sen olduğunu? Ben o adam sanmıştım ama sen çıktın. Şimdi de beni tutuyorsunuz. Resmen kaçırdınız. Beni korumasaydınız olmazdı. Siz istediniz. Benim suçum yok. Ama bunu anlayan kim? Sadece kendi bildiğini okuyor. Bana kötü davranı...