Ukala Mafya Bozuntusu /Jeon Jungkook

10.

Bunları düşündükçe ağlayasım geliyordu. Ama öyle bir şey yapmayacaktım. Her şeye rağmen güçlü olmam gerekiyordu. Onlarada benim suçsuz olduğumu kanıtlamam gerekiyordu. Yoksa burdan kurtulamazdım.

Biraz zor olsada kolu arasında ona döndüm. Gözlerine baktım.

Ben: Ben gerçekten bir şey yapmadım. Bırakın beni. Ben doktor olucam. Ama şuan stajımı yapamıyorum. Hepsi sizin yüzünüzden. Okuduğum onca sene boşa gidecek. Nolursunuz bırakın.

Jungkook: Burdan kurtulamazsın. Boşuna uğraşma. Zaten beni bıçaklamakla en büyük hatanı yaptın. Aileni bile göremezsin. Artık burdasın çünkü.

Bunların hepsini bağırarak söylemişti. Ama bu konuşmadaki tek hatası zaten bir ailem yok. Onları nasıl görücem. Biraz mantık lütfen.

Ama aile demesiyle beni can evimden vurmuştu. Zaten ağlamaklıyım. Aile de değince hem sinirim hemde üzüntüm arttı. Onun göğsüne yumruk atarak ağlamaya başladım.

Ben: S-siz çok kötüsünüz. İnsanları düşünmüyorsunuz. Bırakın beni. İstemiyorum sizi. Sizden iğreniyorum.

Yumruklarım ona işlemiyordu bile. Bende yorulmuştum. Tükendim resmen. Ağlamam daha da arttı. Yumruk atamıyordum artık. Ellerim olduğu yerde yani göğsünde yumruklarım açıldı. Avuçlarım göğsüne değiyordu. Başımı da ellerimin üstüne yasladım. Ağlamaya devam ettim.

Jungkook: Ağlayarak beni kandıramazsın. Kendine gel. Ağlamayı kes. O ellerini de ordan çek.

Bu dediklerini kesik kesik duymuştum. Başım bir anda dönmeye başladı. Vücudumdaki bütün enerji bir anda çekildi. Ellerim bir anda yere düştü. Gözlerim kapandı kapanacaktı. Bayılmıştım. Yere düşmedim çünkü Jungkook tutuyordu. Bundan sonra sadece birisinin beni kucağına aldığını hissettim. Başka bir şey hatırlamıyorum.

Kendimi çok yorgun hissediyordum. Gözlerimi yavaşça açtım. Ama zorlanmıştım. Etrafa baktım. Burası benim odamdı. Birisinin başımda beklediğini fark ettim. Bir kişi değil yedi kişinin. Bu yedi kişide tahmin ettiğiniz gibi bizim odunlar.

Ben: Noluyor burda?

J hope: Bayıldın.

Ben: Tamam şimdi hatırladım.

Diyerek yataktan kalkmaya çalıştım. Oturdum. Şimdi birde ayağa kalkmak istiyorum. Neden bilmiyorum ama kalkmak istiyorum. Ama neyse şimdi bunu düşünemem. Oturduğum yerde oturayım.

Jungkook: Eğer rahat duracaksan bir partiye gidicez. Ama eğer asansördeki gibi bir olay olursa seni öldürürüm.

Ben: Beni niye partiye götürüyorsunuz ki?

Jimin: Seni götürmek gibi bir niyetimiz yoktu ama başka eş bulamadık.

Ben: Bulurdunuz. Yoldan bir kız kaçırsaydınız. Beni kaçırdığınız gibi.

Jungkook: Ben bu kızı öldürürüm.

Dişlerini sıkırak arkasını döndü. Ne güzelde sinir etmişim. Bende gıcık insan tipi var ya.

Ben: Kime bulamadınız?

Jungkook: Benle gelecek kişiyi öldürdüm. Sen gibi rahat durmayınca. 

Gözlerim korkuyla açıldı. Ya beni de öldürürse. Canım tehlike de. Olmaz bu ya.

Ben: Ben gelmiyorum.

Tae: Ne demek gelmiyorum?

Ne kadarda salaklar.

Ben: Şu demek oluyor ki. Gelmiycem. Anlamadıysan açabilirim.

-
Bugünlük son bölüm. Yarın görüşürüz. İyi okumalar.
-