Ukala Mafya Bozuntusu /Jeon Jungkook

2.

Bıçağı saplamamla elim kan olmuştu. Adamda iki büklüm. Ama bir dakika bu o değil. Bu başka birisi. Elimi ağzıma götürdüm. Sonra arkasında iki kişinin o sapık adamı kollarından tuttuğunu fark ettim. Olamaz ben şimdi bir de hapise mi girecem? Bu adam beni korumak istiyormuş ama ben onu yaraldım.

Şimdi sakin olmam gerek. Ama olamıyorum. Gözümden akan bir yaşı sildim. Sonra adama bakarak konuştum.

Ben: Bak özür dilerim. Ama merak etme. Ölmeyeceğin bir yerden bıçakladım. Kendine iyi bak.

Dedim ve arkama bakmadan koşmaya başladım. Ama arkamdan iki kişide beni takip ediyordu. Şimdi fark ettim de hepsi takım elbise giymiş. Sanırsam artık takım elbiseli birisine yaklaşmıycam. Derken önümden de iki kişinin çıkmasıyla olduğum yerde kaldım. Artık sıkışmıştım.

Derin derin nefesler alıp verirken siyah büyük ve uzun bir araca bindirildim. O dört kişide binmişti. Arabada zaten o yaraladığım adam ve diğer iki kişide vardı. Gidecek hiç bir yerim yoktu. Sıkışmıştım.

Ve şuan vicdan azabı çekiyorum. Bu yüzden ağlayamıyorum bile. Hepsi çok ürkütücü gözüküyor. Şuan ölüm tehlikem var. Korkuyla sadece adamın bıçakladığım için kan ile dolmuş olan karnına ve elini de bastırdığı için kan olan eline bakıyordum. Biraz daha böyle kalırsa kan kaybından ölebilir.

Bir doktor olduğum için şuan yardım edesim geliyor ama bunlar mafyaya benziyor. Ne yapsam acaba? İsteksizce elim onun elinin üstüne gitti. Elini kaldırıp üzerindeki gömleğin birazını açtım. Yara baktım. Fazla derin değil ama kanıyor.

Oraya bir şey bastırmamız gerekiyor ama ne? Tamam buldum. Boynumda ki fuları çıkartıp yaranın üstüne koyduktan sonra adamın elini tutup fuların üstüne koydum.

Ben: Bastır.

Dediğimi yaptı ve bastırdı. Bende tekrar arkama yaslandım. Çünkü az önce resmen koltuğun ucunda oturuyordum. Ama hala çok korkuyordum. Hatta duyduğum sesle daha çok korktum.

Adamlardan birisi: Telefonunu ver. Hatta çantanı ver.

Ben aslında vermeyecektim ama çekip aldı. Daha çok korkmaya başladım. Artık fazla vicdan azabı da çekmiyordum. Korkudan ağlamaya başladım.

Ben: Bilerek yapmadım. Bana ne yapacaksınız?

Yaraldığım adam: Yanlış kişilere çattın.

Ben: Bilerek yapmadım diyorum.

Adamlardan birisi: Onu sorgunda öğreneceğiz. Bizi öldürmek isteyen bir sürü insan var. Sende onlardan birisisin demi.

Adamlardan birisi: O adamla da iş birliği yaptınız demi. O adam bizim düşmanımız. Sende onlasın demi.

Ben: Onu tanımıyorum. Lütfen beni bırakın.

Adamlardan birisi: Kapa çeneni. Ne kadar dil döksende inanmıyoruz.

Bağırarak söylediği şeyle korkmuştum. Ama bu devirde insan kaçırmak mı kalmıştı. Bunu yapamazlardı. Kanunlar vardı. Ağlamayı kestim çünkü bunu bana yapamazlardı. Ben bir doktorum ve elimden gelecek hiç bir şeyi bilmiyorlar. Bunu bana yapamayacaklarını da bilmiyorlar. Ben Gece Alkan'ım.

-
Sarangheee. Selamm. Yine ben. Bölümler gelmeye devam ediyor. Bugün iki bölüm atıcam.
-