The Boss' Nerd

Auto React

Maine was walking around a park when she saw a child on a bench.  The child was alone and he hold a white stemmed rose on his hand.  She was about to talk to him and asked why is he alone, when the child stood up and run to her and gave her the rose.  She was about to asked him, when she heard him say --
"Andiyan na siya! Nasa tabi mo na siya!".  Pagkatapos sabihin yun, nawala ito at napalitan ng liwanag!

"Ummm, ahhh...!" Ungol niya ng makaramdam ng kirot sa kanyang katawan!
"Nasaan ako?" Maine asked out loud.
"Nasa hospital ka, Captain! May masakit ba sa iyo?" Nagulat si Maine ng marinig ang boses ni Richard.
Napatulala si Maine sa mukha ni Richard.
"Ummm, nananaginip pa yata ako!" Medyo napalakas na sabi ni Maine.
"Ha??? Anong nananaginip?" Tanong ni Richard.
"Ha? A, wa--! Aray!" Sabi ni Maine ng marealize na hindi siya nananaginip! Muntik pa niyang masabi na ang guwapo nito!
"O, anong masakit sa iyo?" Sabi ni Richard sanay alalay dito dahil gustong maupo nito!
"Ano nangyari? Bakit ako nandito?" Maine asked away, para nakalimutan ang tingling sensation na naramdaman.
"Huh? Ano yun?" Sabi ni Maine sa isip...
"Captain, nahimatay ka kagabi! Tinamaan ka kagabi sa tagiliran, hindi mo ba naramdaman?" Seryosong tanong ni Richard.
"Hin -- !" Nang biglang may nagflashback sa utak ni Maine! Shit! Tinamaan nga ako sa biglang pagtayo at pag-iwas! Buwisit na bicep yan, na distract ako! Anong nangyayari sa akin?" Sabi ni Maine sa isip!
"Nasaan nga pala si Peralta, Lieutenant?" Biglang pang-iiba ng usapan ni Maine. Pakiramdam niya nag-iinit ang mukha niya sa naalala! She needs distraction!
"May lagnat ka ba, Captain? Namumula ka! May masakit ba?" Richard asked, kinapa ang noo ni Maine.
"I am asking you a question, Lieutenant, where is Sgt. Peralta?" Maine asked, iniwas ang noo, bumibilis ang tibok ng puso niya!
"Pasensiya na, gusto kp muna kasi siguraduhing okay ka na e, pero to answer your question, nasa QC siya!" Richard said, medyo napahiya.
Na-awkward naman si Maine dahil pakiramdam niya parang naipahiya niya si Richard sa biglang pagtigas ng boses niya!
"Huwag ka mag-alala, Boss! May nerd ka din assistant! Masamang damo ako, mahaba pa ang buhay ko!" Pagbibiro niya para kahit papaano nakabawi siya sa pagsigaw niya dito!
"Dapat lang, Captain! Madami pa akong dapat matutunan sa iyo!" Medyo nakangiting balik biro ni Richard.  Nagkatinginan sila at hindi napigilang magtawanan dahil parehong superior position ang ginamit nilang title ng isa't-isa!
Biglang pasok si Paolo at nagulat ito ng makitang nagtatawanan sila Maine at Richard. 
"Aba, bes, tumatawa ka diyan! Hindi na ba masakit ang sugat mo?" Paoli can't help but smile a little.  Para kasing ang gaan ng paligid ng nakita niyang parehong nakangiti ang dalawa.
"Medyo makirot, pero ako pa ba bes, maliit na bagay!" Ngumiti ng nakangiwi...
"Oh, kumain ka muna! Damihan mo, para nakabawi ka kaagad!" Paolo said while preparing her food. Narinig ni Maine ang warning sa boses ni Paolo.
"Spill" Maine said.
Naramdaman ni Richard ang tension sa boses ni Maine at lumapit ito sa dalaga!
"Bakit?" Richard asked, wala sa loob na hinawakan ang sino ni Maine. Wala sa sariling humawak sa braso ni Richard si Maine, na bahagyang nagpataas sa kilay ni Paolo.

"Spill, bes! You know I hate beating around the bush!" Maine said.
"Peralta." Paolo said.
"Why? What happened to him?" Maine asked, she did eat the food prepared to her upon hearing the name.
"You need to talk to him, ASAP! But first, you have to deal with your father.  Nico said you were at the hospital because he wants to talk to you this morning!" Paolo said.
"What???" Maine said, shouting nataranta!
"Maine, kalma!" Richard said.
"Pero darating si Tatay, baka malaman niya na nakipagbarilan ako, nawawala ako sa serbisyo!" Wala sa loob na sabi ni Maine at pinipilit tumayo!
"Maine, kumalma ka! Ako na bahala dito!" Richard said, as he hug her.
"Ikaw? Paano?" Maine said, malikot pa rin kahit yakap na ni Richard.
"Trust me.  Hindi niya malalaman! Let me handle this!" Richard said, hinawakan ang magkabilang pisngi ng dalaga at tinitigan!
"Promise?" Maine said.
"Pinky!" Richard said at wala sa loob na hinalikan ang dalaga sa noo!
"Okay!" Sabi ni Maine na parang natural lang ang pagkakahalik ni Richard sa noo niya.  Kumalma ang dalaga.
Napangiti ng tuluyan si Paolo.  Ramdam niya may nagbago! Pero hindi kumibo at baka mailang ang dalawa!
"Nico said na maysakit ka kaya nasa hospital ka! He said na fatigue kaya ka nahimatay! Good thing na madami kaying projects na naipasa ngayon kaya naniwala si Tito.  Nakita din niya na na-close nyo na yung deal with the Tuvieras, e alam naman niya kung gaano ka-stressful ang Tuvieras to deal with kaya napaniwala siya ni Nico!" Paolo said.
"If that is the case, then let me leave for a while, may kakausapin lang ako regarding that matter.  Kumain ka na.  Balik lang ako agad!" Richard said.
"Balik ka kaagad ha?" Maine said na parang batang nagmamaktol.
"Opo, balik ako agad!" Sagot ni Richard sabay pindot ng ilong ng dalaga, bago tuluyang lumabas!
"Bes?" Paolo asked.
"What?" Maine asked, as she look towards the door.
"Kumain ka na! Baka langgamin pa yang pagkain mo sa sobrang tamis!" Paolo said.
"Huh? Anong langgamin? Matamis? Adobo ang kinakain ko?" Maine said, na may halong pagtataka sa sinabi ni Paolo.
"Ah, wala kalimutan mo na yun! Kumain ka na! Mapapalaban ka pagdating ng tatay mo!" Paolo said.
"About Peralta..." Maine started to ask Paolo.
"Asked him para maintindihan mp kung bakit..!" Paolo said.
"Why can do not drop the bomb para prepared na ako!" Maine asked, getting anxious.
"I don't have the rights to tell you that, he made us a promise na siya lang ang magsasabi sa iyo!" Paolo said.
"Okay, iset-up ninyo ako later this evening!" Maine asked, determination a d curiosity laced her voice.
"Sa QC na lang! Basta kumain ka para lumakas ka kaagad!" Paolo said.
"Okay!" And then Maine proceeded to eating her food and too many information inside her head!

A/N: Umaapaw ang kilig ng lola nyo kaya napasulat... Hahaha.. ADSummit event, thank you!!! Hahahaha....