Rage

630 44 13
                                        

"Lahat kayo magiging pain hanggang Hindi lumalabas ang babaeng yun! Isa-isahin namin ang mga ito, hanggang Hindi siya magpapakita sa grupo!" Sabi ng binatang Eusebio sa mga pulis na nakapaligid sa buong building. Nai-radyo na ng team ang pangyayari sa pulisya kaya naman napalibutan agad nila ang buong RFJ building! At ngayon nga e sinusubukang makipag-negosasyon sa grupo ng RDS.
"Sino ba ang tinutukoy mo na gusto mong palabasin, e na sa iyo na nga ang lahat ng nagtatrabaho sa kompanya!" Tanong ng isang pulis sa kanya!
"Alam niya kung sino siya at kung Hindi siya magpapakita sa amin bago matapos ang araw na ito, walang matitira kahit isa sa mga empoyess dito!" Sigaw pa ng batang Eusebio bago bumalik sa loob ng building.
"Hayop talaga silang lahat, matapang lang pag may pang pain. Hintayin mo mahawakan kita, sa dami ng kasalanan mo sa akin at sa batas, pagsisihan mo ang araw na nakita mo ako!" Gigil na gigil na sabi ni Maine habang nakatingin sa screen.
Samantala, Richard was able to get an access to their security cameras. Good thing na ang naka assign ngayon na kalaban sa security cameras is walang alam kundi manood lamang sa monitor. Hindi niya alam kung paano i-access at i-remote ang mga cameras. Nai-remote na din niya ang camera sa CEO office.
"Nico, have you called the two patriarchs? Did you inform them not to go back to the office?" Richard asked.
"Yap, the minute na tumawag si Eric, nasabi ko na agad!" Nick said. Napatango naman si Maine, relief evident on her face. Nakalimutan niya dahil sa galit.
"Captain, I got the security access on the company, what's the plan?" Richard asked everyone.
Maine immediately got in front of the computer to check what Richard got on the screen.

Captain Mendoza is currently enraged right now as she saw footages of RDS torturing innocent people.
"Narinig ninyo ang gusto ng leader nila, he wants me!" Captain Mendoza said, na parang isang tipikal na araw lang na pasok sa opisina. Walang emosyon at walang bakas ng takot sa magandang mukha.
"Hindi, may iba pang paraan para makapasok ng hindi mo kailangan sumunod sa gusto nila!" Richard reason out, eyes blazing with sheer determination.
"We all know that ito lang ang pinakamadali at pinakaepektibong paraan para mailigtas ang lahat ng mga hostages sa loob ng kompanya!" Captain Mendoza said.
"What's going on your mind, Captain?"  Santos asked.
"Truth is I am contemplating of going from the facade of the building or stealthily from the top of the building!" Captain Mendoza blurted.
"But that would be insane!  They must be a hundred of them inside now, you cannot face them at the same time!!" Richard said, flabbergasted.
"That's what I am thinking as well, Hindi KO Kaya magbitbit ng maraming armas ng sabay-sabay, that will hinder my movements and can probably become the reason for my loss.  Isa pa, isang high-powered gun lang ang nasa CEO's office kaya Hindi pa din sapat! Kaya I am thinking, kung kakagatin KO yung pain nila para mas madali sa akin na makakilos once na malingat sila! What do you think, guys?" Maine asked.
"Pero masyadong risky yun, what if may sniper sila at hinihintay lang ang paglantad no, Captain?" Santos asked.
"Oo nga, isa pa yan, what if talagang yun ang gagawin nila? Wala lang kawala!" Galit na sabi ni Richard.
"Then if you don't want a risky situation,better back off, Lieutenant!" Maine countered, somewhat pissed as well.
"Captain, please be calm. Admit it, we need his service.  He will be our eye inside the building since he is the only one who have access to the company!" Richard suddenly asked. 
Napabuntong-hininga na lang ang dalaga, habang pinipilit ni Richard na kumalma.
"Captain, pagkatapos ninyong kumalma dalawa, pag-usapan natin ang magiging move natin!" Santos said.

The whole team leave the two alone to prep themselves of the suicide mission.  They gather all the equipments they will be needing.   Mendoza and Faulkerson keeps staring at each other as if trying to psyche up each other.  In their minds, they know that everything has been cleared already but they need to somehow meet on one ground that the possibility of getting out of this in one piece is big. Isa pa, both them cannot gamble the team's security. 
As the minute progress, they not spoke at the same time after a while.
"Captain - "
"Lieutenant - "
"Yes, Captain? You first --"
"I don't want to argue with you anymore, but we both know that It's me they want.  I don't want to sleep knowing that some people were killed because I didn't do what I need to do. So please, I don't want any argument with you anymore.  Papasukin KO ang lungga nila, and I want you all to back me up.  Tell me what plans do you have and let's talk about it." Captain Mendoza said.
"I know the hardships of what you are talking about, I myself have been through it, Hindi KO alam that my mother is suffering from cancer and dying, I just make money and plan my future.  Never have I known na para na palang kandila si Mama na nauupos and the moment the malaman KO ang lahat, she died that day! Ayoko nang maranasan yun! Ayoko bang bumalik dun!" Richard said, almost in tears.
"Pero magkaiba ang sitwasyon, Lt. Wala akong sakit, capable akong ipagtanggol ang sarili KO!" Captain Mendoza said calmly. 
"Pero parehong mahal KO kayo at kung may magagawa ako para iligtas ka, gagawin KO!" Sigaw ni Richard. Hindi nakapagsalita si Mendoza sa outburst ni Richard.
"Alam kong Hindi ka naniniwala kasi sa dami ng kasalanan ko sa iyo.  At basang-basa ang papel ko sa iyo.  Alam ko rin na wala kang tiwala sa akin, pero bigyan mo sana ako ng pagkakataon na patunayan lahat ng sinasabi ko." Sinserong sabi ni Richard Kay Maine, AMD she really felt it. 
"Then if that's the case, make sure I will comeback alive at saka natin pag-usapan yan!" Maine said with a little smile on her face.  Richard, dumbfounded for a while, and smile after.
"Then I will.  I will make sure we all comeback alive!"

The Boss' NerdWhere stories live. Discover now