The Boss' Nerd

Unexpected

Since they are well-trained to this, they were able to get out of the hospital in no time! They went to the hideout right away! They need not waste any minute, dahil buhay ng isang bata ang nakasalalay.

The minute na dumating si Maine sa hideout, she ran right away! Pinuntahan niya ang nakataling si Sgt. Peralta at sinapak ito ng pagkalakas-lakas! Nagulat ang lahat sa inasal niya! Walang nakakilos! Maging ang general ay walang nagawa! Nakita nila na dumugo ang gilid ng labi ni Peralta, pero sa halip na mainis ay napangiti pa ito!
"Captain, salamat!" Sgt. Peralta said.
"Magsalita ka na, para makaplano na ako!" Maine said and sat down to listen. Hinihilot ang kamay na ginamit panuntok!
"Alam ninyong lahat na ang anak ko ay may sakit. At sobrang nagpapasalamat ako na tinutulungan ako ni Captain sa mga gamit at chemo expenses ng anak ko! But that didn't stop his disease to spread sa katawan niya! At alam Ninong nag-iisa lang siyang anak namin ng asawa ko! At mahal na mahal niya ito! We had a talk and we had counseling para kahit papaano mawala ang sakit. Ginawa namin ito sa tulong na din ni Kapitan. Hanggang sa we are almost on the verge of accepting my child's fate. But God is good at pinasilip niya kami ng kaunting pag-asa ng mapasama kami sa listahan ng priority list in case may donor na darating. We were next after ng ampon niya! At siya rin ang lumakad nun. I don't know how they found out na kasama ako sa team na ito! Kinausap nila ang misis ko at kinumbinsi nila ito na sabihin ang lahat ng nalalaman niya tungkol sa operasyon natin! Ayaw nagsalita ng misis ko hanggang biglang atakehin ang anak ko at marinig nila ang sinabi ng doktor na kailangan na ng immediate transplant ng anak namin. Naipit ang asawa ko between buhay ng anak ko o propesyon ko! At pinili niya anak ko! Kakilala ng sindikato ang may-ari ng hospital kaya naisagawa ang operasyon na nagligtas sa anak namin. Pasensiya ka na, Captain dapat ang ampon mo na ang nakasunod na ooperahan ng araw na iyon pero dahil sa nangyari, nauna ang anak ko! Pero dahil din sa pangyayari ng iyon, hindi natahimik ang pamilya ko! Ginipit nila ako hanggang napapayag nila ako na gawin ito! Pero sana paniwalaan mo na sinadya ko yun para malaman mo na! Alam ko din na may tracker ako before kaya late ko na itong binuksan! Pero kinailangan ko ito buksan dahil hawak na nila ang anak ko!
Patawarin mo ako, Kapitan! Kunin mo ang buhay ko kapalit ng anak ko! Parang awa mo na, Kapitan! Alam ko na wala akong karapatang humingi ng tulong sa iyo, pero nagmamakaawa ako! Kahit buhay lang ng anak ko!" Peralta said, umiiyak na ito!

Maine remained silent. Weighing everything on her mind. Masakit na dapat buhay pa sana si Baste kung hindi nangyari ang lahat ng ito pero kung nasa sitwasyon siya ng asawa ni Peralta na buhay din ng anak niya ang hinahabol niya malamang ginawa din niya ang ginawa nito! Pero masakit pa din kasi andun na pala yung pagkakataon na mabuhay si Baste, kasama pa sana niya si Baste! Kasama pa ng tropa si Baste!
She saw herself standing up ang leaving everyone! She is feeling overwhelmed at naguguluhan siya! Hindi siya makapag-isip ng tama! Ang huli ng utak niya! Sobrang gulo mg utak niya!
Umakyat siya at nakita ang mga koleksiyon niya! Iba't-ibang kalibre ng baril at bala! She found herself loading ammo in one of her newest rifle acquisition! May pinindot siya mula sa likod ng pinto at bumaba na! Nakita ng lahat na sukbit niya ang baril!

"Walang susunod sa akin! Hayaan nyo muna ako! Kailangan ko ito!" Maine said, cold and stern!

"Magbantay kayo dito! Siguraduhin ninyo na walang lalabas ng kuwarto na ito! Or else, lahat ng matitira sa baril kong ito, patatamain ko sa katawan ninyo!" Maine said before she turned her back from them!
Walang nakakibo sa lahat. Maging si Nico at Paolo! The artillery expert then said.
"Hayaan ninyo ang kapitan nyo! Pag balik niyan okay na yan! She just needs this para magpakalma! Hayaan lang muna natin na absorb siya sa ginagawa niya!"

"Guys, I need to leave. I need to do my own digging sa force. We will have a meeting in an hour! Lt. Santos take over habang wala pa si Captain! And make sure na walang aalis sa inyo dito kung ayaw ninyong habulin ng bala ni Kapitan! Believe me, you wouldn't like that!" The general said and left right away!

Everything went silent after that, when they heard gunshots!

"Anong --- ? Napasok tayo! Magsipaghanda kayo!" Lt. Santos said.

"No, don't panic! Everything is clear! Nagsimula lang siya!" The artillery expert said. And he pressed something at wall at bumungad sa kanila ang isang indoor shooting range at si Kapitan!
Sino ang mag-aakala na ang isang glass panel sa hideout nila ay isang viewing panel pala ng isang indoor shooting range! Nakita nila na bumaba ang kamay at braso ng kapitan nila upang maglagay muli ng bala sa kanyang rifle at pumuwesto para bumaril.

Nakita nila kung paano gigil na gigil ang kapitan nila na bumabaril! Sunod-sunod ang tunog na narinig nila. Continuous firing! Nakita nila ang galit nito sa pamamagitan ng pagkalabig ng gatilyo! Wala pang isang minuto, ubos na ang round ng magazine! Nagulat silang lahat na sa pagharap mg kapitan nila, bakas ang lahat ng kinikimkim na galit at inis nito! Tumalikod, nagkasa at bumaril ulit ng sunod sunod!
Ilang ulit nilang pinanood si Maine na bumabaril ng bumabaril paulit-ulit pero mas nagulat sila ng pagharap na muli ni Maine sa kanila, may luha na ang mata! Richard, could no longer contain his feeling, ran towards the door of the indoor shooting range and gather Maine in his arms!
She don't know who is hugging her but she could no longer stop her feelings and cried all her pent-up emotions sa dibdib ni Richard.  She remained silent except for her sobs! Everyone in the next room felt her pain.  But no one barge in after Richard.
Richard, on the other hand, just listento her pain, her cry and her anguish.  He just let her cried her heart out! They remained quiet and after almost thirty minutes, she declared...

"Pakihanda ang planning room, I am ready to go get that kid no matter what!" Maine declared determination and fire on her beautiful eyes!