Colbie
I dropped by sa isang flower shop para bumili ng two bouquets of roses. One is for Mint and the other one is for her twin. She phone me and asked me to have dinner with them. At ang ate Max nito ang magluluto so to give back, I'll give her flowers too.
A red and white bouquet of roses.
Pagdating ko sa office nito ay hindi man lang nito naramdaman ang pagpasok ko dahil sobrang tutok ang mga mata nito sa laptop niya.
To distract her...I kiss her quickly.
"Love" naibulalas nito at halatang nagulat ng makita ako.
"Too busy na hindi mo man lang ako naramdaman. Would.that take long?" Pag tukoy ko sa ginagawa nito.
"Ah no. May pina finalize lang ako. Upo ka muna" utos nito.
"What's the occasion nga pala?" tanong ko habang nakatitig ako sa muka niya at ito sa screen ng laptop niya.
"Wala naman. Ate asked Emmeth to have dinner at the house so----she told me to invite you" sagot nito na hindi man lang tumitingin sa akin.
"Do I have to feel jealous?" Naisatinig ko.
"Jealous? With whom? nag angat ito ng paningin at kinunutan ako ng noo.
"With that" sabay turo ko sa laptop niya "working hour is over pero look, you're too engrossed on that matter. Hindi ka ba napapagod?"
"Sorry love. Hindi ko kasi pwedeng ipagpaliban pa to dahil kailangan ko tong ibigay sa finance department para ma finalize na din nila. It's a million worth of townhouses kaya I need to do this"
"I'm just worried about you but don't worry. I understand" I then smiled to her para mabawasan ang stress nito.
"Thank you love. Just a minute then alis na tayo"
"Yung need help" tanong ko.
"It's okay love. I'm already done, konting revision lang para walang palpak"
"Every business man do" sabi ko pa dito.
"Yeah---like you" komento nito.
-
Mint
Nasa kwarto ako ng makatanggap ako ng message mula kay Vien. Magkita daw kami tomorrow lunch. When I asked why, hindi nito sinabi and I got curious. All she said was, may kinalaman ito kay ate Max.
May itinatago ba sila sakin?
"Mint" Ang boses ni ate Max mula sa labas ng kwarto.
"Coming ate" saka ako mabilis na lumabas ng kwarto.
"Okay ka lang" tanong pa nito. Batid kong napansin niya ang pagkalito sa muka ko. Sabagay...kahit nga pala hindi niya yon makita, mararamdaman naman niya. Ano pat naging kambal kami.
"Yeah"
"You're hiding something. Tell me" Ang sabi nito na alam kong hindi naniwala sa sagot ko
"Fine. But not now. Hindi ko parin kasi alam eh" tugon ko dito.
"Sure?" Paninigurado pa nito.
"Yup---let's go. Baka malamig na yung niluto mo. Nga pala---bakit naisipan mong magluto" Pag iba ko sa usapan.
"Bilis mong mag iba ng topic ha" nakangiting sabi pa nito "naisip ko lang kasi, I'd never done anything for Emmeth lalo na para sayo. Sa lahat lahat ng ginawa niyo. Kahit kay Colbie. Kaya naisip kong magluto ng dinner"
