Aynadaki Ben

vurgun....

Arkadaşlar bu bölümde Ekrem'den küçük bir kesit okuyacağız... Saygılar 😊😊😊

Günlerdir kaybıma olan yasımı tutuyorum. Üstüne üstlük zorla matemimden uzaklaştırıldım. Sözde iş içindi ama biliyorum beni Deva'ya gitmekten alı koymak içindi.

Düğünde tanıştırıldığım Sedat Uçad'ın otelinde açılacak kumarhane için apar topar öncü oldum. Yani zorla olduruldum, Kerim abinin tehtitleriyle.  Yani  zamanında yaptığım yanlışlar yüzünden bu adama belimin bağlı olması canımı sıkmaya başladı.

Kafasına sıkıp atsam biliyordum bu âlemde sağ bırakmazlar beni ama bir çözüm yolum da olmalıydı   ellerine koz vermeden.

O tımarhaneye, pisliğin, bokun içine girmeden bu siktiğimin şerefsizlerinden kurtulmamın bir yolunu bulmam lazım. Elim kolum bağlı söylediği her şeye katlanıyor olmak can sıkmaya başladı çünkü.

Çalan telefon dikkatimi dağıttığın da, elimde tuttuğum viski kadehini masaya koyarken üzerime devirdim.

"Ekrem abi...." Son bir ay sinirlerim iyice laçka olmuştu. Hırsım nedense sürekli Musa'dan çıkıyordu.

"Hay amına koyacağım.... Ne var Musa?" Bağırınca duraksayan adamıma sorumu yeniledim.

"Söyle Musa n'oldu?"

"Abi Deva... Deva ortada yokmuş, Timur'un adamları geldi bugün Deva'yı seninle sanıyorlar..." Duyduklarımla uğuldayan kulaklarım sağır oludu sanki. Girdiğim şoktan çıkmam biraz uzun sürdü o yüzden.

"Abi... Ekrem abi orada mısın? Ekrem abi... Abi Deva seninle mi yoksa?" Musa'nın sesine tepki vermek istesemde dilim faaliyetini kesti, beynim uyuştu o an.

"Ekrem abi...! Deva seninle mi?" Hayır değildi... Değildi ama neredeydi benim güzelim o halde.

O piç sahip çıkmamış mı?... Ben biliyordum zaten Deva ona aşık değildi. Ah meleğim, küçüğüm benim nereye gittin. Yoksa beni sevdiğini anladında kaçtım mı o itin yanından.

"Ekrem abi, bu sessizliğinden Deva'nın seninle olduğunu düşünmeli miyim?.." Sesinde beni yargılayan tonu algıladığımda tüm öfkemi üzerine kustum.

"Senin amına korum Musa! Beni sorgulamak sana mı kaldı lan!!! Ayrıca Deva benim yanımda olsa şuan sen beni arıyor olabilir miydin?"

"Abi sorgulamıyorum... Timur'un adamları seni arıyor her yerde fellik fellik..."

"Sikerim lan o adamları... Sen şimdi boş ver onları, araştır bakalım Deva neredeymiş? Neden kaçmış o piçin yanından?" Aklıma şimşek gibi çakan düşünce damarlarımda gezen kanı fokur fokur kaynatmaya başladı.

"Lan.... Lannn... Lan bu piç kıza dokunmuş olmasın lan! Musa... Musa bul Deva'yı! Ne olmuş öğren! Ben ilk uçakla Bursa'ya dönüyorum." Musa'nın sesinden hissettiğim sertlik garipsememe neden oldu.

"Tamam abi. Aklın kalmasın bulacağım ben Deva'yı!"

Telefonu kapatıp otelin zemin katından bize ayrılan daireye çıkmak için asansöre doğru koştum. Şuan sokaklarda savunmasız kalan Deva'yı herkesten önce bulup saklanmalı, matemimde gizli kalmalıydı tüm mahremiyetiyle.