SİYAHIN ESİRİ | Lobelia

❄️54.Bölüm❄️

Medya: SİYAHIN ESİRİ | Lobelia Kitap tanıtımı ✨

❄️

Yüzünde ki pis sırıtış genişlerken aklımda tek soru dönüyordu. "Büyük bir kusuru ve vazgeçemediği zaafı olduğunu kabul mü ettin yoksa sadece nefret mi duydun?" Sahi ben ne hissetmiştim. Mutluluk mu, kırgınlık mı, nefret mi? Yüzünde büyük bir alay oluştuğunda ona inat gayet rahat bir tavırla "Şansını zorluyorsun -ki bence pek bir şansın da kalmadı ama.." dedim.

Saniyeler önce ki halinden eser kalmayarak "Sakin ol küçük kız sadece ufak bir soru sormak istemiştim." Dedi. Bu ciddiyetsiz tavrı midemi bulandırırken "Bitti mi?" Diye sordum. Bir an önce onun dikkatini konuya çekmeliydim. "Anlaştık. Fakat her şeyi anlatmam sadece bir kaç ip ucu.." dedikleriyle kaşlarım istemsizce çatılırken "Bildiğin kadarını anlatacaksın" diye direttim.

Kandan seçemediğim yüzünde büyük bir afallama oluşurken fazlasıyla şaşkın çıkan sesiyle "Burada her şeyi anlatıp kurtulayım ondan sonra başım tekrar belaya girsin öyle mi?" Dedi. Zamanın fazlasıyla daraldığını hissederken "Anlat artık bir şeyler " diye bağırdım. Eğer evdekiler bu durumu öğrenirse -özellikle de savaş- durumumuz hiç iyi olmazdı.

Yüz ifadesi ciddileşirken anlaşmanın bir şartını düzeltti. "Savaş önüme çıkmadığı sürece onunla alakamı keserim." Onu başımla onayladığımda omuzlarını dikleştirdi ve başını aynen benim gibi olumlu anlamda salladı. Derin bir nefes alıp fazla işime yaramayacak fakat bana yeni sorular yaratacak şeyleri anlatmaya başladı.

"O gece..Savaş'ın seni evine zorla götürdüğü gece Akın da ordaydı. Uzun zaman boyunca uzaktan izlendin. Yine o gece de izleniyordun. Mekana girdiğinde senin peşinde ki adam da o gece bayılanlar arasında kalmıştı. Sen ise bir yolunu bulup mekana sıkılan gazdan kurtulmuştun."

Hatırlıyordum. O gece lavaboya gittiğimde kısılan müzik sesiyle lavabodan çıkmıştım. Ortamda her zamankinden daha ağır bir koku vardı. Yerde yatan bedenler de o kokudan etkilenmiş olmalıydılar.

"Savaş başta senin o toplu katliamda olanları gördüğün için yanına aldı fakat sonra dan senin 'O kız' Olduğunu öğrendiğinde seni yanında temelli tutmaya başladı. Aslında her şey bir tesadüf gibi görünse de zaten çok kısa bir süre sonra sen yine Savaş'ın yanında olacaktın. Sadece Savaş'ın işini kolaylaştırdın."

Bazı parçalar yerine otururken yeni sorular doğuyordu. Bedenimin kaskatı kesildiğini hissederken gözümün önünde can veren adamlar belirdi. Ben o kata Akın için çıkmıştım fakat kendisi o gece orada yoktu. Aklımdan geçen o soruyu ona sordum. "Akın da o gece ordaysa eğer neden onu göremedim?"

"O gece Akın mekandan erkenden çıktı. Sizin karşılaşmamanız büyük bir talihsizlik sadece." Verdiği yanıtla gözlerimi kıstığımda söylediklerinin doğru olduğunu hissedebiliyordum. Çünkü o gece Akın bana evinin anahtarını verirken erken gelmeye çalışacağını söylemişti. Gözümde kapıda ki aralıktan her şeyi izlerken adamın birinin odadan çıktığı an canlandı. Adamın çıkacağını anladığımda yan odaya saklanmıştım. Belki de o Akındı.