TAMAMLANDI✓
SİYAHIN ESİRİ SERİSİNİN 1. KİTABI
Uzun soluklu ve gizemlerle dolu bir kurgudur. İlk bölümlerde sanıldığı gibi bir kurgu ortada yoktur!
❝Elimi kalbinin üzerine koyduğumda konuşmak için derin bir nefes aldım. Savaş sanki bunu anlamış gibi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya: Bölümden Kesitler 💫
❄️
Aklımda ki düşünceler ile kısa bir duş alıp üzerime ince askılı bir t-shirt ve siyah kot pantolon geçirdiğimde odaya geçtim. Savaş üzerinde ki kuru kıyafetlerle yatakta sırt üstü yatıyordu. Sanırım Parsın odasında duş almış ve onun kıyafetlerini giyinmişti. Çaktırmadan Savaşın kolyesini içime atarken Savaş bana kaçamak bir bakış attı ve ayağa kalktı.
Aklım fazla bulanık olduğu için bir çok şeye tepki veremez hale gelirken Savaş yanıma doğru ilerledi ve "İyi misin?" Diye sordu. Aklımda ki düşüncelerin hepsi yok olduğunda o an farketmiştim ki Savaşla biz her ne yaşarsak yaşayalım o kavga esnasında ördüğümüz duvarları sadece öfkemizdindiği an yıkabiliyormuşuz.. Belki dışarıdan fazla aptalca durabilirdi fakat ben zaten aptal olmayı onun yokluğunu en yakından tatığım an seçmiştim.
Savaş'a olumlu bir mırıltı çıkarttığımda sanki konuyu kaynatmak ister gibi kapıya doğru ilerlemeye başladım. O da arkamdan gelirken beraber inmemizin dışarıdan fazla değişik duracağı için gerilmiştim. Savaş büyük bir rahatlıkla aşağı inerken bir kaç adım gerisinden gideceğim sırada "Kaşınma Esin" diye kızgınca konuştu. Sıkıntılı bir nefes alıp yanından aşağıya indiğimdebizim geldiğimizi anladıkları an bakışlar üzerimize çevrildi.
Ortam birden sessizliğe gebe kaldığında tekli koltuğa geçip oturdum. Kucağıma arkamdaki yastığı aldığımda ince püskülleri ile oynarken zaman kazanmaya çalışıyordum. Savaş sanki üzerimde ki gerginliği atmak ister gibi onlara soru yönelttiğinde ortamda ki sessizlik bozulmuştu. "Ne bakıyorsunuz öyle?"
O kadar ruhsuz bir şekilde demişti ki üzerimde büyük bir rahatlık oluşmuştu. Barış düşünmeden konuştuğunda Pars ona kötü bir bakış attı. "Her zamanki halinize bakıyoruz" Barış büyük bir pot kırmış olacak ki Savaş ona daha önce hiç görmediğim korkutucu bir bakış attı. İçinden küfür savurduğuna yemin edebilirdim.
Pars sinirleri bozulmuş gibi bakarken "Her zamanki?" Diye sordu. Ona o an kızmak istesem de çaresizliğim yüzüme bir tokat gibi çarpıyordu. Barış sonradan lafı çevirdiğinde gözlerimi devirmek istemiştim. "Abi anla işte dalga geçiyorum.." Aslında güzel kıvırmıştı fakat başta 'Her zamanki hâlinize bakıyoruz' derken fazla ciddiydi.
Pars önemsemeyerek koltuğa yaslandığında ortamda güzel bir muhabbet oluşmuştu. Susup oturduğum yerde küçülürken aklımda sadece o gece hissettiğim his vardı. Emin gibiydim oysa ki..
